zaterdag 25 augustus 2007

Aan de medicijnen

Ibi was laatst niet helemaal lekker: hoewel ze wel opgewekt was en normaal speelde, was ze wat snotterig, had ze lichtjes druiperige oogjes en heel lichte verhoging: 37.5. Dus we zagen geen reden om haar niet naar het kinderdagverblijf te brengen.

Al snel werden we echter gebeld: wat ze haar moesten geven.
Geven?
Ja, medicijnen. Ze heeft koorts. 37.5. Wat voor medicijn geven jullie dan normaal?”.

Toen ik laatst drie dagen ziek was (met de vaderdag) vroegen ze ook al bezorgd of ik niet naar de dokter moest, en al medicijnen kreeg. Ingeborg zei toen dat ze zelf dokter was, en dat stelde ze gerust. Maar als ze geweten hadden wat voor dokter, dan waren ze niet zo gerustgesteld denk ik. Hier geldt namelijk de stelregel die in de meeste landen van de wereld geldt: een dokter die niet onmiddellijk medicijnen voorschrijft is een slechte dokter.

Is dat een probleem? Ja. Net toevallig nu ik dit schrijf staat er een nieuw bericht in de krant: “kans op wereldwijde epidemieën groot”. Enerzijds door een steeds grotere mobiliteit, anderzijds doordat oude kwalen waarvan men dacht dat we ze de baas waren steeds vaker weer de kop opsteken omdat de bacteriën die ze veroorzaken resistent worden tegen antibiotica. En dat laatste heeft alles te maken met artsen die wereldwijd bij elke onbenullige hoest een heel arsenaal aan antibiotica uit de kast trekken (naast natuurlijk de bioindustrie waar standaard de dieren antibiotica krijgen om ze op de been te houden).

Antibiotica zijn wondermiddelen. Alleen ze moeten dan wel met beleid en zorg voorgeschreven worden. Helaas is Nederland een uitzondering op dat gebied. Hier in Brazilië kun je antibiotica gewoon in de apotheek zonder recept krijgen. Zeer gevaarlijk, zeker wanneer er totaal geen medische begeleiding is zal men vaker de kuur niet afmaken, waardoor de kans op resistente bacteriestammen groter is. Enig “voordeel” is dat veel mensen te arm zijn om ze te kunnen betalen.

Ik zit vaak af te geven op alternatieve geneeswijzen. Homeopathie bij voorbeeld zie ik totaal niet zitten. Niet omdat ik niets wil aannemen dat niet 100% bewezen is; in tegendeel. Maar homeopathie is lijnrecht in tegenspraak met alle huidige wetenschappelijke kennis en logica, en bovendien is het nog nooit iemand gelukt aan te tonen dat het werkt, ook niet sinds er één miljoen dollar premie uitgeloofd is door een Amerikaan voor degene die de werking aan kan tonen in een dubbelblinde proefopstelling.

Echter, dat betekent niet dat ik per definitie tegen homeopathie ben. Reguliere artsen hebben, met de verplichte bijsluiters tegenwoordig, geen enkele mogelijkheid meer om een placebo voor te schrijven - terwijl dat toch waarschijnlijk de beste remedie is bij twee dagen een snotneus. Homeopathie kan hierbij wel een grote rol spelen. Iemand die 37.5 heeft sinds een dag, en een medicijn wil, schrijf je gewoon Echinaforce voor, en vraag je over een week terug te komen als het niet helpt. Patient blij, arts blij, en geen verspilling van antibiotica.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Voor de antibiotica hoef je hier niet eens naar de apotheek. Je laat het gewoon gratis thuisbezorgen door de apotheek, op elk gewenst uur van de dag.

Een voordeel van homeopathie is dat de artsen vaak meer tijd nemen voor de patient. Omdat áchter de klacht waar de patient mee komt, vaak eigenlijk iets anders schuilgaat zijn veel mensen gebaat bij deze vorm van geneestkunst. Mensen zijn altijd op zoek naar een verklaring en een oorzaak voor hun kwalen. Als ze denken die te weten is hun ziekte al voor de helft onder contrôle,voelt minder bedreigend. Allopatische artsen gebruiken deze vorm van blufpoker ook, en schrijven dan allerlei middelen voor om het placebo effect. Alleen, omdat échte placebo's niet mogen worden geleverd met een nep bijsluiter (dat zou echt bedrog zijn) schrijven ze dan vaak echte medicijnen voor. Met het gevolg dat sommige mensen kasten vol medicamenten in huis hebben.
Kasten vol, omdat de meeste mensen het niet zo nauw nemen met de therapietrouw. Omdat ze het voorschrift niet goed begrijpen, vergeten, of te laks zijn.

Maar er zijn ook mensen die de medicijnen wél nemen. Veel mensen belanden jaarlijks in het ziekenhuis door medicijnvergiftiging. Te verwachten bijwerkingen, of onverwachte problemen van de interacties tussen de verschillende medicijnen, zelfzorgmiddelen, voedingsmiddelen etc etc.

Ik herinner ik mij de uitkomst van een studie een jaar of twee geleden naar de verbetering van therapietrouwheid onder intensieve begeleiding van apothekers aan de patienten zelf. De patienten waren per saldo slechter af, herinner ik mij. Helaas is het mij niet gelukt om via internet te achterhalen hoe het ook alweer precies zat...

Zo weinig mogelijk medicijnen, kruiden, en andere mogelijk schadelijke middelen innemen lijkt mij het verstandigst. Maar ja, hoe verkoop je dat aan de patiënt?

Dat is een dilemma waarmee ik worstel in de praktijk. Zeker verslaafden zoeken alle heil in een wondermiddel.

Ingeborg

Anoniem zei

Even de betweter uithangen, maar van iemand die lezingen tegen homeopathie geeft, mag ik (Sybille) wel verwachten dat hij weet dat het zich bij Echinaforce om een phytotherapeuticum handelt en niet om een homeopatisches middel. Phytotherapeutische middelen worden wel degelijk met reguliere onderzoeksmethoden getest. Ook in de phytotherapeutische tijdschriften is dan ook altijd weer te lezen dat de werking van echinacea zwijfelhaft is.

Rinke zei

Ha Sybille,

Klopt, goede opmerking. Ik realiseerde me meteen al dat Echinaforce niet het meest gelukkige voorbeeld is, omdat het geen homeopathie is maar fytotherapie. Overigens staat het in Nederland wel geregistreerd als homeopathisch middel. Overigens geldt hetzelfde praktische bezwaar: de werking kan vooralsnog niet aangetoond worden.

De belangrijkste reden om Echinaforce op te voeren was dat ik er een goed en toegankelijke artikel bij had om naar door te linken. Doorlinken naar droge onderzoeksverslagen is nou eenmaal minder aansprekend, en bovendien zijn die vaak alleen tegen betaling via internet te lezen.

Anoniem zei

ook is een argument, hoewel het wel voor verwarring zorgt.
groetjes Sybille