En opnieuw raakten we verzeild tussen de eco-hippies. Ditmaal bij Cristal Waters, een permacultuur- en ecohippie-kolonie zo'n 100 km ten Noord-westen van Brisbane. Klaus hadden we ontmoet bij mon repos, en die nodigde ons uit om eens langs te komen, zodoende.
De volgende dag was het de maandelijkse eco-hippiemarkt. En het is opvallend hoe overal op de werreld deze hippiecultuur dezelfde elementen bevat. Dezelfde kleuren en gewaden, dezelfde interesses, en dezelfde bijgeloven als overal, want natuurlijk was er ook volop irrationele zweverigheid als Tarot, ayurveda en homeopathie. Om een of andere reden schijnt de zorg voor de wereld die een vast kenmerk is van “eco” toch altijd ook weer gepaard te moeten gaan met geloof in irrationele zweverigheid als magische meridianen of uitstralende aura's.
Na gevlucht te zijn voor dreigend noodweer in Queensland kwamen we aan in Byron Bay, 250 km ten zuiden van Brisbane, en al in New South Wales. Hier lukte het inderdaad om de hoosbuien te ontwijken: het was er droog (doch zwaar bewolkt) terwijl het gebied waar we eerst zaten (de Sunshine coast boven Brisbane) in twaalf uur tijd 350 mm kreeg te verwerken - da's dus de helft van wat een gemiddelde nederlandse plaats in een jaar aan regen krijgt. Rondvliegende bomen, weggeslagen bruggen, meer van dat spul wat we dus allemaal gemist hebben.
Byron Bay was een verhaal apart, want vroeger ook een eco-hippie kolonie. Maar de echte blootsvoetse hippies zijn hier weggevlucht naar het achterland, en nu wordt Byron vooral bevolkt door aurahealers en ayurvedische masseurs die het vooral op je portemonnaie gemunt hebben. Er heerst een heel merkwaardige semi-alternatieve sfeer, maar tegelijkertijd is het een van de duurste plaatsen van Australie. Een straatbeeld met blootsvoetse meisjes op fietsen en bebaarde rondhangende rasta's, en peperdure van de toeristen-troep uitpuilende soevenirswinkels. Het brood is er zwaar bruin, en er zijn vegetarische eetgelegenheden – toch een unicum voor Australie.
Nadat het slechte weer overgewaaid was zijn we nu dus weer terug in Queensland aan de sunshine coast, en tellen we de dagen af. Nog 6 nachtjes slapen, en dan is dit avontuur weer ten einde. En intussen proberen we de auto te verkopen.
Hoevaak er op deze blog nog bericht vanuit Australie komt is onbekend.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Ha! Crystal Waters heb ik ook nog een paar weken door gebracht (vrijwilligerswerk) en ben er later nog een keer geweest met een vriendin. Byron Bay ben ik ook geweest, maar het klinkt alsof het aardig bergafwaards is gegaan in 15 jaar!
Ha Ar,
Dat dachten we al, toen we er rond liepen....
Een reactie posten