Stress, zweet en regen in Brisbane

Afgelopen maandag reden we Brisbane binnen. De zenuwen waren hooggespannen. Eindelijk kwamen we nu in een grote stad met winkels en een jeugdherberg (kinderwensen) en voor ons kwam het er nu opaan. De auto moest verkocht, en wel binnen 5 dagen, want het vliegtuig naar het koude Nederland hijgt ons al in de nek.

Vol vertrouwen (onze prachtige rode Ford Fairmont had al een paar weken geen noemenswaardige problemen meer gehad, en ook de centrale deurvergrendeling had zich koest gehouden) begaven we ons naar Brisbane. Maar toen begon het te regenen, en met de regen ging het ook meteen weer mis met die deurvergrendeling. Maar als doorgewinterde reizigers waren we daar inmiddels aan gewend geraakt. Als het gezeur te lang duurden hadden we er een probaat middel voor. In de auto op het knopje duwen dat alle deuren vergrendelt, en dan precies op het moment dat het knopje op de deur precies op z'n laagste punt gekomen was de zekering van de deurvergrendeling eruit trekken. Dit zorgde ervoor dat de achterdeuren en bijrijdersdeur op slot zaten (die hebben bij dit model namelijk geen slot waar je van buitenaf met een sleutel in kunt..

Stormen en verwoesting achter ons latend, (alle plekken waar we heerlijk gekampeerd en aan strand en in rivieren vertoefd hadden, Tin Can Bay, Noosa, Caloundra worden momenteel door hevige regenbuien en overstromingen geteisterd, reden we dus over de M3 Brisbane binnen. Een grote hectische stad. We zagen een aantal tweedehandsautohandelaren en besloten een bod te vragen voor het geval dat onze auto niet op tijd zouden kunnen verkopen aan een particulier. Twee handelaren waren meteen bereid de auto van ons over te nemen, voor de luttele prijs van 1000 dollar.

Iets is beter dan niets, moet je maar denken. Wij hoopten nog wel 3500 dollar binnen te kunnen halen, en anders toch wel 3000. Maar alsof de duvel ermee speelde, zodra we besloten om eerst maar eens onderdak te gaan zoeken, klonken er rare geluiden uit de motorkap en kwam de auto tot stilstand op een druk kruispunt. Met veel moeite, en 2 voorbijgangers, in de stromende regen de auto naar de kant geduwd. Wat bleek. De V snaar was geknapt en had zich om allerlei pullies en draaidingen gewonden.
Aan de overkant zat een Goodyear bedrijf waar we eerder al hadden gevraagd of ze daar ook Road Worthy controles deden (een vereiste als je de auto verkoopt). Die deden ze niet en verder waren ze niet erg geinteresseerd in om ons nog andere informatie te geven. Daar toch maar weer heen,en ze konden ons wel helpen maar het ding mocht absoluut niet rijden, dus moesten we maar een towtruck bellen om de auto naar hun bedrijf te slepen.

Dat vonden we wel wat overkill, misschien twee uur in de regen op een towtruck te gaan wachten om naar de overkant van de straat gesleept te worden. Dus maar weer een paar potige jongens die uit een burgertent kwamen gecharterd en het ding naar de overkant geduwd. Aldaar bleek dat het net lunchpauze werd, en de Goodyear mensen niet de intentie hadden om er extra werk voor te verzetten. Het was tenslotte lunchpauze. Tja, daar sta je dan met twee kindjes in de regen. Maar gelukkig was daar Mark, de automonteur die we geregeld hadden voor de Roadworthy de volgende ochtend. Hij vroeg een eigenaar of een auto die die dag klaar moest zijn de volgende dag kon, en zou ervoor zorgen dat de auto dezelfde dag in elk geval nog kon rijden.
Ondertussen gingen wij met de kindjes met de bus naar de jeugdherberg die we gebeld hadden. Met 138 dollar ook een rib uit ons lijf. In andere plaatsen was het meestal tussen de 80 en de 100 dollar.

Ondertussen liep het met onze advertenties op internet niet fantastisch. De enige reacties die we kregen waren allemaal nogal uniform. Een tekstje in de strekking van Hey Seller, Mate, of zoiets, en dan heb interesse, ben nu aan het werk. Please email me op xxxxxx23 @gmail com. Het viel ons op dat de berichten allemaal hetzelfde stramien vertoonden. Het bleken Phishing emails te zijn. Als je er op een reageert krijg je een bericht terug dat je een paypal account moet openen. Vervolgens kunnen ze misschien op een of andere manier via social hacking je passworden uitvogelen en geld afhandig maken.

Enfin. Afgelopen dagen druk geweest met posters maken, prijs verlagingen door te voeren, en bij 2800 begonnen er ineens mensen happig te worden. Vanmorgen de verkoop gesettled voor 2200. We wilden er ook vanaf zijn.

Totale kostenplaatje van Roadworthy en reparaties sinds aanschaf 700 + 380 + 270= 1360...

Uiteindelijk komt het erop neer dat we voor het bedrag dat we in totaal kwijt waren precies een auto hadden kunnen huren tot en met de dag voor vertrek. Dat had een hoop stress en ellende gescheeld. Aan de andere kant maak je je bij zo'n huurauto ook zorgen om elk deukje of kras, en elk vlekje dat de kinderen maken. Van te voren weet je niet wat het lot voor je in pettto heeft, en dan hadden we ook veel dingen niet kunnen doen, zoals op onverharde wegen rijden, of door water.

Maar nu is het dan allemaal afgehandeld. De auto is overhandigd aan de nieuwe eigenaren en wij gaan morgen lekker zwemmen en snorkelen op Moreton Island. Vrijdag laatste puntjes op de I hier, en zaterdagochtend om 6 uur op het vliegveld.

Tot gauw allemaal!