Weer thuis / volgende plannen.

De situatie nu: ik, Rinke, ben weer thuis; Jitse zit nog op Lanzarote en blijft daar voorlopig. 

Ik realiseer me dat ik de laatste twee weken geen enkel bericht heb geplaatst over ons verblijf op Lanzarote. Sorry daarvoor; het kwam er niet van, en nu achteraf voelt nogal als mosterd na de maaltijd, en ik heb er ook geen zin meer in om er nog iets over te plaatsen. 

Dat heeft weer alles te maken met die andere situatie nu: een man waarvan ikzelf al minstens 10 jaar roep dat het de gevaarlijkste man van de wereld is, en waarvan ik met lede ogen aanzag hoe de hele wereld vrolijk doorging met zaken doen met hem. 

Toch had ik niet helemaal gelijk daarin. Ik zag Poetin altijd als een volstrekt gewetensloze roverhoofdman en maffiabaas, die tot alles in staat was, maar die wel als een sluwe vos zijn weloverwogen zetten op het schaakbord van de geopolitiek speelde. Dat beeld is nu echt wel gekanteld. Niks intelligent en doordacht: ik zie nu nog steeds een volstrekt gewetensloze roverhoofdman die tot alles in staat is, maar die vooral gedreven is door rancune en paranoia, die behoorlijk losgezogen is van de werkelijkheid, en die daarmee nog veel gevaarlijker is geworden dan hij altijd al was. 

Waarom is dat van belang voor deze blog en onze plannen? Wel, omdat het ons hier eigenlijk te heet onder de voeten wordt. De wereld is nog nooit zo dicht bij de totale catastrofe van een kernoorlog geweest als nu, en ik ben niet de enige die dat vindt. 

Nou nou, tut tut, die Poetin kijkt echt wel uit met het inzetten van kernwapens, want hij weet dat hij dan meteen kernwapens terug kan verwachten, dus dat zal hij nooit doen. Dat is de gangbare reactie op deze angsten. Er zijn drie redenen tegen in te brengen waarom er een onaangenaam grote kans bestaat dat het toch gaat gebeuren. 

1) Per ongeluk. Dit is al eens eerder bijna gebeurd. In 1983 gingen in een Bunker bij Moskou alle alarmbellen af: er zouden Amerikaanse kruisraketten op weg zijn naar Rusland. Het is dankzij de nuchtere kijk van Stanislav Petrov dat we toen ontsnapt zijn aan een complete catastrofe. De man dacht (na lang wikken en wegen) "het zal wel een foute melding zijn" en besloot geen melding te doen voor een tegenactie. Zoiets kan natuurlijk zomaar weer gebeuren in een situatie dat iedereen onder extreme spanning staat. 

Toegegeven, de kans hierop is niet zo groot, maar wel te groot. De kans op mijn volgende punt wordt al een stuk groter.

2) Inzet van kernwapens in Oekraine. Het is inderdaad onwaarschijnlijk dat Rusland de (kern)wapens opneemt tegen de NAVO, maar geen enkel verdrag of organisatie belet hem om wel de kernwapens te gebruiken in Oekraine, als de oorlog daar moeilijker verloopt dan hij verwacht had, en niet op "normale" manier beslecht kan worden. De specifieke, doelgerichte inzet van een enkel kernwapen kan dan het verschil maken. En wat doet het Westen dan? Het is geen aanval tegen de NAVO. Als je het laat passeren als Westen, dan is er een precedent gezet met bijzonder akelige gevolgen voor de toekomst. En als je het niet laat passeren, rol je toch nog die Derde Wereldoorlog in. 

Ook de kans op dit scenario is nog niet zo heel groot. Maar ook te groot. Bovendien hebben we vandaag nog gezien dat Poetin er totaal niet voor terugdeinst om aanvallen op een kerncentrale te doen. Dus: hij is er absoluut toe in staat. 

3) Opstand in eigen land. Dit is misschien nog het meest waarschijnlijke scenario: Rusland wordt compleet afgeknepen, en afgezonderd van de economie en financien van de rest van de wereld. Er breekt crisis uit daar: geen geld beschikbaar, banken vallen om, voedseloproer, opstanden... die natuurlijk met grof geweld neergeslagen worden. Maar als het compleet uit de hand loopt daar, en er breekt een volksopstand uit, dan wordt het helemaal link. Een kat in het nauw maakt rare sprongen. Mocht hij echt in het nauw komen, dan is Poetin er de man naar om te denken "Als ik er aan ga, dan gaan jullie allemaal".

Omdat Ibrich voorlopig toch niet naar school gaat waren we van plan om met de kampeerbus drie maanden door Europa te toeren. Gezien de ontwikkelingen denken we er over of het niet verstandiger is om naar Mexico te gaan (of een andere uithoek van de wereld - in elk geval een plek waar we er net wat minder dicht bovenop zitten).