Vanaf Vienne tot Arles volgde ik, als het even kon de ViaRhôna dat is een fietspad langs de Rhône helemaal vanaf het meer van Geneve tot aan de middellandse zee. Het is een fietsersdroom, goed onderhouden fietspad, geen drukke kruispunten of stoplichten en mooie natuur eromheen met voldoende geschikte plekken om zonder dat het opvalt een nachtje ergens een tentje neer te zetten.
Toch buigt de weg soms even weg van de Rhône, en soms is de bewegwijzering ook niet
duidelijk waardoor ik soms toch ineens terecht kwam op een route national . Soms is het zelfs zo dat die bordjes gewoon willekeurig geplaatst lijken. Dan staat er bijvoorbeeld Orange 48 km terwijl je in je hoofd had dat het nog hooguit dertig was.. en een eind verderop staat dan 47 km, maar nog een km verder is het dan ineens nog maar 23 km.
De weg vragen aan de natives helpt ook niet altijd.. het is mij allang duidelijk dat er twee soorten Fransen bestaan. “Zij die fietsen” en “zij die niet fietsen”, en die laatste groep, waartoe de overgrote meerderheid behoort weten vaak niet dat ie bestaat! En weten uberhaubt alleen iets te vinden in een auto met navigatie.
Wat ook nog wel een puntje is is dat je soms wel veertig km of meer fietst zonder punt om even water te tappen. En als het erg warm is is het ook wel heel irritant om langs een mooie rivier te fietsen waar dan elke 10 m een bordje staat “zwemmen verboden, risico op verdrinking etc. Eerder op het traject,vlak na Vienne, kwam ik wel een aantal punten tegen met een toilet, water, lucht en een plek met kabels om je fiets op te hangen zodat je je versnelling ka
bijstellen, maar de laatste 200
Km niet meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten