De kunst van het wachten

Het woord patient komt uit het latijn en heeft verwantschap met ons nederlandse woord "geduldig". In Brazilië noemt men, althans bij de tandarts, de patienten "cliëntes", maar daardoor wordt de noodzaak voor geduld helaas niet opgeheven. Integendeel. Hier in Brazilië is de kunst van het wachten tot grote hoogten geevolueerd. In volstrekt meditatieve (of vegetatieve?) staat betrekken de patienten 's morgens om half acht de wachtkamer. Daar zitten ze, zonder enig teken van lichamelijke of mentale activiteit gemiddeld zo'n twee uur. De televisie tettert op volle sterkte en sommigen kijken daar met een half oog naar maar de meesten staren stilletjes voor zich uit.
Behalve natuurlijk die ene gekke hollandse juffrouw die zich altijd zo vreselijk zit op te winden dat het gemiddeld twee uur duurt voordat ze aan de beurt is. En altijd wat te frunniken of te lezen bij zich heeft. En zit te rekenen "in de negen keer dat ik hier geweest ben ben ik twee keer voor niets geweest, en heb ik ongeveer 20 uur in de wachtkamer doorgebracht tegen maximaal 3 uur in behandeling".