Maar gelukkig hebben we nog voldoende dingen die niet functioneren waar we verder over klagen kunnen (we blijven Nederlanders, zelfs na anderhalf jaar weggeweest te zijn). Zo hebben we een tent waarvan de tentstokken elke drie dagen een keer breken, en die dan weer in elkaar gelapt moeten worden met naald, draad en eendeband.
Dan hebben we nog de prachtige netbook minicomputer waar ik nu op zit te typen, en die heeft verrotte USB-controllers. Aangezien vrijwel alle communicatie van een computer met de buitenwereld via USB gaat, is dat dus uitermate lastig. De externe cd-lezer/schrijver hebben we dus totaal voor nop gekocht, want onbruikbaar op die computer, en ook het dure mobiele internet hebben we maar aan een meisje in een youth hostel kado gedaan. Fotokaartjes lezen werkt meestal net, al moet je daarvoor alle rotte usbdingen deinstalleren en de computer een paar keer opnieuw opstarten. Bij thuiskomst in NL krijgt deze computer een laatste kans met linux (alle reddingsmogelijkheden voor windows zijn uitgeput), en als dat niet werkt: vuilnisbak en reserveonderdelenkast.
Na de stranding bij Sarina / Rockhampton (net onder de steenbokskeerkring) vervolgden we onze tocht verder naar Mon Repos, een bekend schildpaddenstrand. Jitse zal daar nog verslag van doen een dezer dagen.
1 opmerking:
Ja je bent lekker aan het oefenen met klagen. Komt zeker omdat het eind in zicht is. We tellen de dagen af dat jullie er weer zijn.
Groet Ilse
Een reactie posten