Lazarus is opgestaan, een verhaal voor de sterke maag.

Na 3 dagen bewegingloos in bed te hebben doorgebracht met een soort buikgriepje voelde ik me tegen de middag ineens weer opknappen. Nadat ik even in de zon had gezeten en de afwas gedaan had (die Rinke de avond ervoor had afgebroken omdat ik, hypergevoelig voor licht, geluid en geur het geluid niet kon verdragen...) was mijn energie alweer op. Toch zette het herstel zich voort, zodat ik tegen de avond besloot eens bij de buurvrouw langs te gaan voor een praatje. Ik verveelde me dood na drie hele dagen op nonactie!. Maar (een fenomeen dat aan mijn buurvrouwen en telefoonvriend(inn)en niet onbekend is) het bleef niet bij 10 minuten koetjes en kalfjes, zodat ik anderhalf uur later in een donker huis wederkeerde met manlief reeds in diepe rust.

En toen begon de ellende. Elk woord wat ik dacht bleven mijn hersenen vertalen naar het portugees. Zinnen,zinsnedes, losse woorden alles borrelde in me op in combinatie met het ene na het andere fantastische plan. Maar slapen ho maar! Het is nu drie uur snachts en ik heb mijn heil gezocht bij een kopje chocolademelk in de hoop het holle gevoel in mijn buik hiermee te stillen, en dan in slaap te vallen. Maar het bekomt me niet zo goed geloof ik....Toch wil ik nog wel even verklaren dat Rinke zijn vorige verhaal 'fulltime kotsopdweiler" lichtelijk overdreven is, omdat 1/ ik zelf 1 keer gebraakt heb en wel netjes in het toilet. en 2/ Ibrich drie keer gespuugd heeft, waarvan 2 x een beetje en 1 keer flink, helaas volledig over mij heen in bed, want ze lag te slapen op mijn buik. En wie dat heeft opgeruimd is in Rinkes verhaal (dat heet geloof ik penvrijheid) verzwegen.

Een positief punt is in dit verhaal is dat ik in die drie dagen enorm ben afgevallen, een punt dat mij na twee zwangerschappen en de extra kilo's daarvan niet onwelgelegen komt. Helaas vast ook een boel spierverlies.

Tot zover loopt het dus goed met de eerste drie van mijn zes doelstellingen hier in Brazilie. Ik zal ze even noemen want dat heb ik nog niet eerder gedaan.

1. een leuke tijd hebben
2. portugees leren
3. afvallen
4. oefenen met portret tekenen/ iets anders creatiefs
5. nadenken over mijn volgende carierestap, m.a.w welke volgende stap richting de toekomst.
6. ook nog iets maatschappelijk nuttigs doen, waarmee doel 1, 2, 3, 4, en 5 te integreren.

Over het project in Ruben Bertha heb ik na mijn eerste verhaal niets meer geschreven. Het loopt dan ook niet zo goed. Probleem is dat wat zaken daar stagnatie hebben opgelopen waardoor een soort patstelling is ontstaan tussen twee organisaties. Ik kom dus niet op een goed moment.. Ik houd het allemaal bewust wat cryptisch maar dat is waar het opneer komt. Op het individuele vlak gaat het beter. Zo heb ik elke week met een vrouw uit R.B contact en leren we elkaar over en weer creatieve dingen. Zo leerde ik haar de techniek van het papiermaché, en leert zij mij manden vlechten met dunne rolletjes krantenpapier, en, gratis meegenomen portugees. Verder heeft ze een leuk zoontje van 7 jaar. Misschien een leuk contact voor Jitse, maar ze wonen wel ver weg.

Ook zal ik vanaf volgende week de computerleraar van het project in Ruben Bertha engelse conversatieles gaan geven. (misschien steek ik nog iets op van computers ;-), en oefen ik 1 keer per week met het meisje dat water verkoopt tegenover ons huis een uur engels en een uur portugees. Voor haar engelse conversatie, en voor mij portugese uitspraak. Dit aan de hand van onvolprezen Harry Potter. Of ik in Ruben Bertha blijf is onzeker. Ik mis toch eigenlijk wel het contact met het medische werk. Gelukkig ligt naast Potter, ook de Merck Manual op mijn nachtkastje.