In een grote wijdvertakte boom in onze tuin, op vier tot vijf meter boven de grond, bevindt zich het plateau. De boomhut bestaat vooralsnog alleen uit een vloer; wanden zijn er nog niet, en komen er misschien ook wel helemaal niet. Een dak zou toch wel handig zijn, maar ook dat is nog duister hoe dat vorm moet krijgen.
Meteen toen we hier kwamen wonen is het project "boomhut" opgepikt. En de kindjes hebben er flink aan meegeholpen, dat moet gezegd.
Allereerst werd menig strand door ons afgeschuimd op drijfhout. Nou is dat hier overvloedig aanwezig op de stranden, maar zo makkelijk was dat toch niet. Het moest namelijk voldoen aan de volgende eisen:
- stevige balken. Menig boomstam heb ik met veel vertoon van macht op andere boomstammen in puin geslagen. Gelukkig waren er op de meeste stranden geen anderen, maar anders zou men zich vast vertwijfeld afgevraagd hebben wat daar nou voor agressieve onverlaat z'n frustraties kwijt moest. Maar een paar zwaaiende klappen op een andere stam is een goede lakmoesproef voor de stevigheid van de gevonden balk. Verrassend veel balken die er erg stevig uitzagen doorstonden deze test niet.
- lang genoeg. De vloer van de boomhut is zo'n twee en een halve meter in het vierkant, en dan moet er voor de steun en stevigheid natuurlijk wat overlengte zijn.
- mooi recht. Omdat al het drijfhout hier enkel en alleen bestaat uit in zee gevallen bomen (waarschijnlijk voor een flink deel afkomstig uit gebieden als de Marlborough sounds) was dit misschien wel de moeilijkste eis.
- zonder al te veel uitsteeksels of bobbels.
- licht van gewicht. We vonden de prachtigste stammen van boomvarens. Mooi lang, keurig recht, geen uitsteeksels, maar helaas lood en loodzwaar.
Dus je gaat naar het strand en je neemt mee.... een flinke zaag, en twee kinderen om het hout te dragen...
Daarnaast hadden we flink wat touw nodig. We wilden de boom niet vernielen, dus er zit geen spijker in de boom; alle dragende balken zitten puur en alleen met touwen vast.
Maar het allereerste wat nodig was, was iets om zo hoog in die boom te kunnen komen, want het is niet een heel makkelijke klimboom. Dus kocht ik een stevig stuk touw, zaagde ik wat drijfhoutstammetjes in korte stukken, en sneupte heel wat padvinderswebpagina's af. En al snel hadden we een prachtige touwladder van meer dan vier meter lengte. Met wat kunst en vliegwerk werd er dan een dun touwtje met een schoen er aan over een hoge tak gemikt, en daarmee werd de touwladder dan omhoog gehesen.
Vervolgens moesten de vier grote steunbalken die het buitenste frame zouden vormen omhoog geheusen worden. Stuk touw aan de ene zijde van de balk vast, stuk touw aan de andere zijde van de balk vast. Dan deze touwen weer met behulp van een schoen over een hoge tak zien te mikken, zodat ze omhoog gehesen konden worden. Ingeborg hees aan het ene eind; Jitse aan het andere, en Rinke deed balancerend op touwladder de begeleiding van de balk naar de goede plek. Met mooie padvindersknopen werd de balk dan op z'n plek gebonden.
Nadat het frame klaar was werden er dwarsbalkjes over het frame gelegd. Ook deze werden enkel en alleen met touwen vastgebonden.
Tenslotte werd van gevonden oude planken uit onze tuin en de tuin van de buurman een bodem over deze dwarsbalken gespijkerd. De vloerplanken zitten dus wel met spijkers vast, maar alleen in het frame zelf en niet in de boom.
En de constructie werkt uitstekend. Het weer hier is zo'n drie weken geleden omgeslagen, en sindsdien is het vijf dagen in de week halve storm en hoosbuien. En enkele hele stormen heeft de boomhut ook makkelijk overleeft.
Een keer was ik er bezig vloerplanken vast te spijkeren samen met Ibrich. Zij geeft spijkers en schoenzolen aan, en ik hamer de boel vast. Het ging in korte tijd een flink stuk harder waaien. De grote stammen van de boom bewogen behoorlijk, ook ten opzichte van elkaar, maar omdat het touwen vast zit, was het geen enkel probleem voor de hut. Een constructie met spijkers in de boom vast was waarschijnlijk kapot gegaan door brekende spijkers of brekende balken.
We weten niet of we er aan toe komen om er nog een fatsoenlijk dak op te maken, maar nu is het al grote lol voor de kinderen. En het is een mooie oefening voor Nederland: straks terug, komt er een mooie boomhut in de drie grote kaarsrechte dennen die in een driehoek bij elkaar staan in de hoek van de nieuwe tuin. Ook met touwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten