Pleefiguur

Ondanks het feit dat ik in deze kolommen Nederland met enige regelmaat wegzet als een verzuurd land met een te hoog gehalte aan semi-fascistoide zanikerds, is er een ding waarin Nederland internationaal gezien in uitblinkt: de WC.

Dat zit zo.

Ooit schreef Roberto (van Roelie) een betoog aan zijn familie in El Salvador over de wonderen van de Nederlandse WC. Wat hem vooral verbaasde is het feit dat de Nederlander er kennelijk een groot genoegen in schept om zijn hoopje achteraf nog eens goed te bewonderen alvorens het op vernietigende wijze het riool in te spoelen. Nederlandse WC's hebben namelijk een platformpje waarop de drol terecht komt, en dat is, zo heb ik zelf ervaren, uniek in de wereld. Franse, Spaanse, Oostenrijkse, Griekse, Braziliaanse, Amerikaanse, Mexicaanse, Poolse of Roemeense WC's, allen ontberen zij zo'n praktisch plateautje.

Misschien ligt het verschil in de volksaard van Nederlanders: gewoon met een botte kop zeggen waar het op staat, zonder de onsmakelijke waarheid ook maar iets mooier te maken dan die is. Zo van "stront is stront, nou en?". Met name in latino-landen - en ook op bij voorbeeld Curacao - heeft men nogal eens de neiging om de uiterlijke facade belangrijker te vinden dan de grauwe onapeteitelijke waarheid.

Maar Roberto geeft met z'n betoog aan dat hij destijds niet veel van de kwestie begreep - misschien is dat nu anders? Want deze Nederlander is een ruim voorstander van de Nederlandse WC's, maar niet omdat je dan zo mooi achteraf je drol kunt bestuderen.

Want het ontbreken van dat plateau heeft een zeer irritant gevolg. De drol komt dan namelijk met een grote plons in het water terecht na lancering. Het gevolg vind ik persoonlijk zeer onsmakelijk: het gore pleewater, vaak vermengd met pis, spat vervolgens omhoog met als gevolg een kletsnatte kont en met een beetje pech zelfs broek! Het is me in al die tijd in het buitenland zelden of nooit gelukt om spatvrij te schijten, en dat vind ik meer dan walgelijk!
Ik heb het geprobeerd hangend van grote hoogte. Maar de drol valt dan van hoger, zodat de plons ook veel groter is, zodat het nog meer in het rond spat. Ik heb geprobeerd een dempend platformpje van pleepapier neer te leggen. Hielp ook niks, en kost veel papier. Tegen de wanden aanschijten helpt ook nauwelijks, en je WC wordt wel heel vies.

Maar eureka, laatst heb ik het gevonden, de ultieme methodiek om drolspatwater te voorkomen. En dat is: op het moment vlak voordat de drol het water dreigt te gaan raken voorzichtig de spoelknop indrukken. Het vergt enige coordinatie, maar het levert beduidend minder spatwater op. Mits natuurlijk met beleid ingedrukt. Voordeel is dat de WC's hier in Nieuw Zeeland standaard uitgerust zijn met een spoelknop voor plasjes, en die voldoet daar prima voor.

Maar het blijft een gedoe. Kortom, ik snak zo langzamerhand weer eens naar een Nederlandse WC. Maar verder mis ik niet veel van Nederland.


En wat wil nou het bizarre toeval? In het nieuwe huis dat op ons staat te wachten in Nederland staat verdorie precies zo'n buitenlandse spatplee.

Dat ding is dus het eerste wat er uit gesloopt gaat worden als we ons huis bij terugkomst weer betrekken.