Ik kreeg net een berichtje dat we in de New York Times staan. "We", dat zijn dus ik en mijn collega's, van mijn werk voor STRO / Cyclos.
En "er in staan" dat is welliefst één hele zin, tussen haakjes nog wel (bijna onderaan pagina 1). Maar wel mooi met link. Dus: de weg naar eeuwige roem staat nu open.
Maar ik verwacht dat we met de verdiepende crisis nog wel meer van zulk soort aandacht zullen krijgen. Mag ook wel, want we zijn toch een armlastig, marginaal clubje dat fier overeind staat als "linkse hobby" in een baaierd van domrechts gebral en gezwelg in neoliberale graaizucht.
Misschien wordt er nu eens iets meer naar ons geluisterd. Als ze dat eerder gedaan hadden had dat miljarden kunnen schelen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten