Ik vertelde eerder over de st Kilda seabaths en hoe ik daar (bijna) elke dag heenwandel en oefeningen doe in het zoute water.
Hoe is dat verder gegaan, en wat is het resultaat?
Om te beginnen gaat het opstaan (uit een stoel of van het bed) makkelijker. Ook bij het lopen voel ik meer kracht in mijn benen.
Mijn knie doet minder zeer, en kan beter buigen. Mijn onderrug ook (al blijft iets oprapen van de grond, met name in de ochtend moeilijk, maar het gaat zeker beter. Ook minder vervelend onrustig gevoel in mn benen snachts.
Traplopen gaat makkelijker. Ik hoef me niet meer aan mn armen aan de leuning omhoog te trekken. Maar met mn linkerbeen eerst blijft het lastig. Mijn knieschijf voelt soms alsof ie verschuift als ik met dat been omhoogstap, en dat is een heel naar gevoel.
Het lopen gaat iets makkelijker. De 1 km naar het zwembad gaat, en ik hoef meestal tussendoor niet meer even uit tw rusten maar het lopen blijft ongelijk, en als ik te ver loop dan loop ik echt mank.
Het is heel jammer dat ik ziek geworden was. Dat heeft een flinke bres geslagen. Twee weken op bed te moe om te bewegen, en vier weken totaal hoesten en kortademig. En het is helaas nog niet helemaal over. Gisteren nog heel veel hoestbuien en taai slijm.
Vlak voordat ik ziek werd was ik echt goed bezig, naast de oefeningen in het zwembad was ik ook gestart met meedoen met de pilates reformer en aquafit klassen die worden gegeven. En was mijn plan elke dag te zwemmen naar de boei in zee (ik denk 500 meter heen en terug?)
Maar de energie daarvoor is nadat ik ziek werd nog niet teruggekomen.
Vreemd genoeg ben ik ook niet veel gewicht kwijtgeraakt. Misschien 2 of 3 kg maar. Terwijl ik echt op mn eten let. Misschien omdat ik na de oefeningen te moe ben om nog veel te bewegen de rest van de dag. gewicht verliezen is iets dat echt zou helpen. Maar ik kan me er op dit moment niet toe zetten om een streng dieet te gaan volgen.
Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten