Allemaal dingen die ik de komende weken niet meer kan doen. En die ik wel deed, tot voor kort.
Niet meer hardlopen. Niet meer tennissen. Niet meer de homofiele darkroom in. Niet meer kitesurfen. Niet meer vechten in de kroeg, na teveel gezopen te hebben.
Ook allemaal dingen die ik de komende weken niet meer kan doen, maar die ik toch al nooit deed of van plan was. Maar het feit dat het niet meer kan is toch wel vervelend.
Nou ja. Ingeborg zei dat ik 150 jaar geleden hier zeer waarschijnlijk aan dood gegaan was. Dus ik denk dat ik de rest van mijn dagen als pure winst moet gaan zien, dagen die ik er bij krijg terwijl ik eigenlijk al dood had moeten zijn. Elke dag een cadeautje - daarom heet het 'present', zei Ibrich.
En naar het schijnt hebben heel veel oude mannen last van dit probleem. En naar het schijnt is het redelijk tot goed behandelbaar, en kan ik flink wat van die dingen vermoedelijk wel weer eens gaan doen, al is dat dan niet helemaal zeker, en is er voorlopig geen sprake van.
Nu schuifel ik naakt door het gehuurde appartement, want kleren aan rondom die katheter is vervelend en moet erg wennen. Er komt een slang uit mijn geslacht met een kraantje eraan. Ik zal jullie de foto's hiervan besparen. 's Nachts zit er een zak aan, overdag niet. De verwachting is dat ik enkele weken tot verscheidene maanden met dat ding moet rondlopen.
Of we eerder terugkomen is nog hoogst onzeker. De verzekering vindt dit geen medische noodzaak, maar de zaak is nog in behandeling, en we gaan nog in discussie of beroep.
Tot zover. De oude man is moe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten