Halsoverkop naar huis

 Met de verzekeringsmaatschappij afgesproken dat we zondag 26 januari naar huis zouden vliegen. Liefst in de middag of in de avond zodat we niet voor dag en dauw al op het vliegveld zouden hoeven zijn.

Gistermiddag om 16.00 hadden we nog steeds niets gehoord. Dus gebeld met skype via de laptop van Rinke. De dame aan de telefoon wist het niet en ging het uitzoeken. Een uur later was er ineens een mail. Of dezelfde avond al vliegen om 21.30 uur (onhaalbaar) of zondag de 26-e om 6 am. De reis zal 24 uur duren incl 2 uur overstaptijd in Dubai. Om 20.00 nederlandse tijd komen we aan op schiphol en dan met de schipholtaxi naar huis. 

Dat betekende dus dat we al om drie uur op het vliegveld zouden moeten inchecken. Dus effectief had het geen zin meer om daarvoor dan in een hotel in te checken.  Afgezien dat de verzekering ook moeilijk doet met de hotelkosten vergoeden (!)( voor ons onbegrijpelijk waarom niet). Daar gaan we het na onze terugkeer over hebben. Maar nu staat ons hoofd daar niet naar. 

Zodra we het hoorden hebben we als de wiedeweerga tassen ingepakt, de bus schoongemaakt en het eten dat nog over was weggegeven aan een paar vriendelijke locals die bij het uitzichtpunt waar we dat deden de zonsondergang aan het bewonderen waren. 

Vervolgens hebben Ibrich en ik nog even met wat dames die met telescopen bezig waren op het gras gezeten om de sterren te bewonderen, terwijl Rinke in de bus nog even een tukje deed. Het was goed om even te ontstressen na de  hectiek van het inpakken en schoonmaken. 

Bus  ingeleverd en met een taxi naar het vliegveld waar we dan nu zitten te wachten.  De terminal bleek dicht en gaat pas over nu nog ongeveer 2 uur open. Blijkbaar is sydney airport vrij klein: gelukkig is het niet koud maar Rinke voelt zich niet goed. Heeft pijn,  plast best wel wat bloed en de catheter irriteert behoorlijk. 

En nog iets. We hadden van het ziekenhuis een zg legbag gekregen zodat hij in het vliegtuig met dat ding om zn been kan zitten, maar het slangetje was zo kort dat het om zn bovenbeen moest en als hij dan een beetje ligt of zn benen optrekt komt de zak al snel te hoog te liggen (!)

Met wat gefrummel en een speelgoedzakmesje van Jitse en Ene dat we gelukkig nog ergens vonden hebben we nu van een normale zak een slangetje afgesneden en daarmee de slang verlengd. 

Hopelijk gaat het goed en krijgen we geen lekkage want dat hebben we ook al twee keer gehad. 

De truc van mijn vader om het tapijt schoon te maken door er  schoon water op te gooien en het vocht er dan met een lepel weer uit te schrapen, met nog een keer water met zeep erachteraan en daarna met de fohn kwam weer eens goed van pas.