Een zwembad voor de deur...

's-Morgens zó uit je bedje een duik in het koele zwembad en daarna door voor een flinke strandwandeling. De kinderen die urenlang zoet zijn met dobberen en drijven, en spelenderwijs leren zwemmen. Kan het idyllischer?

Wij dachten van niet, totdat er een feestje was met 50 gasten en hun kinderen... Na een heel weekend van Bahiaans gebonk en gedreun, (er schijnen hier maar weinig auto's verkocht te worden die geen complete geluidsinstallatie met grote boxen onder hun achterklep hebben), de geur van geroosterd en verkoold vlees -de welhaast standaard zondagse churasco (=barbeque)- en veel gespetter in het water was de kleur van het water plotseling héél anders geworden. Het frisse transparante licht turqooise water was veranderd in een ondoorzichtig groen waar schuimige vlokken op dreven....

Blauw en geel maakt groen... Hebben al die mensen in dat zwembad lopen zeiken, vroeg ik mij af... Rinke (handig een bioloog in huis) zei dat het algen waren, die (misschien doordat het chloor uit het water zich had verbonden met het ureum uit zweet), de kans hadden gekregen om te groeien. Nu zit ureum ook in andere lichaamsstoffen, en met al die kindertjes in bad...

Had Margarida (beheerster) er dan eerder chloor bij moeten doen? Nee, ook niet, want de verbinding van chloor met ureum (chlooramines, onder andere chloroform, verantwoordelijk voor de typische zwembadgeur) blijkt kankerverwekkend te zijn. Blootstelling aan felle zon in combinatie met deze stoffen blijkt nog schadelijker te zijn dan alleen zonnen, of zonnen in combinatie met zeewater, of (niet vervuild) zoetwater.

Het bad moest dus 'schoon' gemaakt worden. Dit zou 4 dagen kosten, en daarvoor moest er 30 kg..., 5 kg chloor en nog vele kilo's aluminiumsulfaat gehaald worden. Dit kostte 250 reaal, (ca 100 euro) te betalen over 30 dagen (duurder dan als je contant betaalt), want de kas van de herberg is momenteel erg leeg. Bovendien moest het bad nog 3 keer gestofzuigd worden door 2 personen met een speciale stofzuiger. Het vieze water zagen wij later uit een buisje lopen dat ongeveer 2 meter voor ons hek naar het strand in het zand uitkwam. Nodeloos te zeggen dat daar ook mensen rustig op zaten te picknicken toen het weer opgedroogd was. Lekker onder de schaduwbrengende palmen die Margarida daar geplant heeft.

Enfin. 4 dagen later was het zwembad nog steeds niet helemaal klaar. En moest er voor nog eens 100 reaal aan chemicalien bij.

Vanmiddag weer heerlijk gezwommen... maar ik moet zeggen dat de charme er een beetje af is. En voel ik mijn ogen nu prikken of is dat inbeelding?

Gelukkig is de zee vlakbij. Jitse en Ibi voelen zich inmiddels helemaal thuis in de golven. En Jitses zwemles kan ook gewoon in zee.