Rennen in de regen

Eigenlijk had de titel van dit stukje "om zes uur met je zonnebril" moeten wezen, of anders "buikspieroefeningen in de branding", want ik ben tegenwoordig ook een van die mafketels die Rinke in een eerder stukje beschreef. Maar helaas. Het regent het hier alweer dik twee weken. In Nederland ga ik dat rennen niet volhouden, dat weet ik nu al. Maar hier is het zo eenvoudig dat het gewoon zonde is om het niet te doen. Gewoon in je zwempak de deur uitlopen en rennen maar. Omdat ik op het strand ren hoef ik geen schoenen aan, en ik hoef niets mee te nemen. Geen sleutels, geen flesje water. Niets. Als ik het te warm krijg duik ik gewoon even in zee. En elke dag is het anders. De ene keer is het vloed, en ren ik door mul zand. De andere keer eb, en blijven er diepe poelen achter. Als het niet regent zie ik de wolken weerspiegeld in het dunne laagje water op het zand. De opspattende druppels maken honderden kleine kringetjes rondom mijn voeten. Kleine en grotere krabben schieten heen en weer tussen de branding en hun holletje. Vissers zijn druk bezig hun netten binnen te halen. En ik ren. Ik hoef nergens op tijd te zijn, want ik heb alle tijd van de wereld. Het is voor mij een interessante ervaring. Zoals iedereen weet ben ik nooit sportief geweest, en ben ik liever lui dan moe. Maar ja, je moet wat, en "afvallen" en "een betere conditie" krijgen stonden op mijn lijstje van doelen voor dit jaar. Nu ben ik al een aantal kilo afgevallen in Porto Alegre, voornamelijk door minder kaas denk ik, maar het kan nog wel wat meer.
Inmiddels ben ik dan 5 weken aan het rennen. Na de eerste week waarin ik na een stukje van 300 meter al met pijn in mijn zij en buiten adem weer terugwandelde kon ik al snel het stukje opvoeren naar 2 km. Nu ren ik 2 km heen, dan 50 situps en wat andere oefeningen en dan weer 2 km terug. Het doel is te rennen naar de "rotsen in zee", dat is 3,5 km. Als ik dat haal en dan weer terug zou ik mee kunnen doen aan de 4 mijl tussen Haren en Groningen in Oktober 2008...