dinsdag 4 december 2007

Slagveld

Wij naieve dwazen dachten dat als het hier al eens regende, het dan weliswaar een stortbui kon zijn, maar dat het dan normaliter ook een uurtje of twee later wel weer zonneschijn zou zijn. Nou dat hebben we geweten.

Was het twee weken terug nog een week lang donker en miezerig weer, de afgelopen week zijn we getracteerd op dusdanige stortregens dat we ernstige gevoelens van "déjà-vu" begonnen te krijgen - ook al omdat we toen we destijds in Frankrijk in Goudargues wegspoelden bij een overstromingsramp ook samen met mijn ouders waren. Saillant detail is dat het slechtere weer precies begon op de avond dat ze aankwamen. Het water stond nog maar twee centimeter onder de bovenrand van het zwembad; was het nog hoger gekomen dan was het waarschijnlijk linea-recta onder onze deur doorgestroomd en hadden we de onderverdieping moeten ontruimen.

En dan is het nu ineens sinds twee dagen weer stralend weer, en kruipen wij uit onze muf ruikende holen, verdwaasd met onze oogjes tegen het felle zonlicht knipperend. Gisteren alles gewassen, want dat kon niet de afgelopen twee weken, omdat als het water binnenshuis al van de muren druipt vanwege het overdadige vocht, je niets nog droog kunt krijgen.

Maar ons "lijden" is niets vergeleken bij dat van die arme Brazilianen die de strandtenten hier beheren. In Ilhéus zelf komen namelijk vier aardig grote rivieren bij elkaar om daar uit te monden in de zee, en verder zijn er ook nog wat kleinere rivieren die hier en daar aan deze kust in zee uitmonden. Vanwege de overvloedige regenval is het waterniveau aardig gestegen, en zijn er gigantische hoeveelheden moerasplanten losgespoeld. Al dat spul ligt nu kilometers lang in grote hopen op het strand, en zal waarschijnlijk de komende dagen aardig beginnen te rotten. Ook op zee zie je nog steeds in de verte grote tapijten met water- en moerasplantend drijven. Sinds het weer weer redelijk is, zijn de Brazilianen overal langs het strand volop in de weer met kruiwagens, rieken en scheppen om het strand weer een beetje toonbaar te maken, voor als binnenkort de grote drommen toeristen komen om van hun kerstdagen te genieten. Een enkeling doet dappere pogingen om de enorme hoeveelheden plantaardig materiaal in een container te proppen, en anderen heb ik diepe kuilen in het strand zien graven om daar de rommel in te dumpen.

1 opmerking:

henkie hoempa zei

Hallo beste mensen,
We volgen regelmatig de ontwikkelingen via jullie weblog. Daarnaast worden we geïnformeerd via de verslagen, welke "Tette" ons via de mail doet toekomen. Nou, voor wat het hemelwater betreft: dat viel hier ook meer dan voldoende. Daarbij is het doordringend waterkoud. Sietske en ik zijn dan ook beide hartstikke verkouden en hoesten ons uit de naad. M'n ribben lijken wel gekneusd. Rinke schrijft: "het water stond hier nog maar twee centimeter onder de rand van het zwembad." Wel, hier staat het water twee centimeter boven de rand van de Dokkumer Ee.... Ik moet nodig m'n molentjes weer es laten draaien om één en ander weg te malen. Tja, dat de herinneringen aan jullie hachelijke avonturen in Frankrijk weer boven kwamen, kan ik me voorstellen. Sjonge, dat wás toen inderdaad een ramp.
Zeg Rinke, die moerasplanten moet je even met de schep door het zand spitten, daar krijg je vruchtbare grond van en het scheelt weer in de hoeveelheid muggen. (Geintje)
Okay mensen, we volgen jullie ervaringen in Brazilië en van Siep horen we nog wel, wanneer de terugreis naar Harlingen wordt aanvaard. We wensen jullie alvast goede kerstdagen en een soepele jaarwisseling (zonder oliebollen?) en verder een prettig verblijf in het land van de koffie. En die koffie heeft Sietske nu nét klaar.
Groeten voor jullie allemaal van: Henk en Sietske Kuipers, Ljouwert.