Eens in de 50 jaar

Sneeuw op de hellingen van Kaitake. Twee uur later was het allemaal weer weg.

Wij weer. In Porto Alegre was het destijds al raak, en nu dus een straalwind die rechtstreeks vanaf hartje Antarctica waait, en er voor zorgt dat er zelfs tot in Auckland sneeuw viel vanochtend. Dat hebben ze hier in geen tijden gezien. "Once in a 50 years storm", noemden ze het op het nieuws.


Ons huis in de "sneeuwstorm" vanochtend.

We keken dan ook even raar op bij het wakker worden: een heuse natte sneeuwbui. We zitten halverwege het Noordeiland en op 100 meter van de kust. De laatste keer sneeuw in New Plymouth was dus inderdaad 40 jaar geleden. Echt veel stelt het ook niet voor, maar voor deze breedtegraden is het toch heel wat - we zitten precies tegenover mid-portugal.


Natte sneeuwvlokken op de boomvaren voor het raam. Een beetje belabberde foto, maar de zon was nog niet eens op, en het was een erg duistere wolkenlucht.

Vannacht schijnt het opnieuw loos te gaan. Maar bizar genoeg was het vandaag overdag heel aardig weer, met een fel zonnetje, hoewel fris.
Het weer wordt veroorzaakt door een unieke situatie die zich in de atmosfeer voordoet. Er ligt een joekel van een hogedrukgebied ten westen van ons, dat zich uitstrekt vanuit de tropen tot aan Antarctica, en dat helemaal over Australie heen ligt. Het bijzondere van het hogedrukgebied is dat het zich helemaal uitstrekt over alle klimaatzones. Ten Oosten van Nieuw Zeeland ligt ook een joekel van een depressie, die bijna net zo groot is. En dan krijg je dus, vanwege Buys Ballot en Coriolis, een flinke gierende wind die tussen die twee systemen door gaat sjezen. En die wijst dan doodleuk vanaf hartje Zuidpool naar Nieuw Zeeland.


Deze auto is vanochtend van wat verder landinwaarts aan komen rijden.


Hier een link naar het weerpraatje.

En nog wat krantenfoto's.