Feestbeest

Wij zijn echte feestbeesten tegenwoordig. Het ene feest is nog niet afgelopen, of we slepen ons alweer naar het volgende. En omdat je het zelf altijd beter kan dan een ander, organiseren we de meeste van die feesten natuurlijk zelf. Want het moet wel leuk blijven.



Aangezien Jitse sinds kort officieel genezen verklaard is, moest daar natuurlijk een feest tegenaan. In het ziekenhuis had hij destijds al minutieus bijgehouden wie er hoevaak op bezoek kwam van de klasgenootjes, en alhoewel wij zelf enige twijfels hadden over de nauwkeurigheid van de methodiek die hij daarbij hanteerde (op willekeurige bladzijden in een boekje steeds opnieuw een streepjestelling beginnen) kwamen er op de lijst met genodigden toch alle gezichten voor die hem regelmatig (> 4 keer) in het ziekenhuis bezocht hadden.

Kampioen-bezoeker Jack C (met 10 of 11 keer bezoek) ontbrak echter, maar dat lag vooral aan een communicatiefout tussen Jack C en zijn moeder. Jack C was toch al een speciaal geval, want hij was er bij toen Jitse z'n been brak. Echter, niet getreurd, want feestbeesten als we zijn, komt er naast dit gewone feest voor z'n been ook nog een super-feest ter ere van Jitses genezen been, en daarvoor worden slechts kampioen-ziekenhuisbezoekers (minstens 9 x) uitgenodigd. Dus Jack C heeft nog een herkansing. En ook Emma zal daarbij opnieuw van de partij zijn.


Jitse inspecteert de belangrijkste attractie

Het feest was opnieuw een succes. Vorig feest (schatkaart met speurtocht) wilden we niet dunnetjes overdoen, dus nu mocht iedereen naar het pretpark in onze tuin. Er was een heuse giant swing, de hoogste van Oakura, en er was een boomhut (compleet behangen met pakjes en snoep, natuurlijk) waar je alleen kon komen via een kabelbaan. Die kabelbaan kon je weer alleen opkomen via een loopbrug. Om alles in goede banen te leiden waren er tickets gemaakt; ieder kind moest natuurlijk wel een kaartje hebben voordat hij/zij van de attracties gebruik kon maken.


Ibrich en Carlijn wachten om met de kabelbaan van de ene naar de andere boomhut te kunnen.


Helaas was ik net bezig met de kaartjes te sorteren op het balkon/terras, toen een enorme windvlaag langs kwam, en alle mooie kaartjes in een enorme zucht over de tuin verspreidde. Op de meest onmogelijke plaatsen kwamen de kaartjes terecht: bovenaan de touwladder, in holletjes in een boom waar je eerst in moest klimmen, in bloemen, en onder stenen waren ze gewaaid.
Heel jammer, nu moesten alle kinderen eerst op zoek naar kaartjes voor ze in de attracties mochten. Iets wat ze echt heel vervelend vonden :-) - vandaar dat ze allemaal als wervelwinden de tuin in vlogen om op zoek te gaan naar de kaartjes.
Uiteindelijk zijn gelukkig vrijwel alle kaartjes gevonden, en mocht er dus toch nog gebruik gemaakt worden van de attracties. Waarvan wat foto's.


In de rij voor de slinger

Dus na dit feest komt er nog een super-feest. Daarnaast heeft Ibrich ook eens recht op een feest, dus vieren we haar verjaardig alvast in december, zodat ze ook klasgenootjes uit kan nodigen.
Een afscheidsfeest houden doen we hier verder niet. We zijn daarvoor ondertussen te moe, na al dat gefeest.