Reunion lijkt wel een beetje op Tenerife waar ik eerder was, maar dan ook maar een beetje. Wat hetzelfde is: een eiland met een enorme vulkaan erop, waarbij het binnenland vooral ruige woestenij is, en de menselijke activiteit en bewoning zich voornamelijk aan de kust afspeelt. Wat ook overeenkomt: het is er best druk en vol, in die delen waar menselijke bewoning is.
Wat duidelijk verschillend is: waar Tenerife vooral droog was, is Reunion echt een tropisch regenwoud-eiland. Er is hier een droog seizoen (hun winter, onze zomer), en een nat seizoen (hun zomer, onze winter). In dat natte seizoen schijnt het vrijwel elke dag te plenzen. In het droge seizoen is het dagelijks net zoals het nu een beetje in Nederland is: licht wissevallig, een temperatuur tussen de 20 en 25 graden, maar meestal met een stevige wind. Die wind komt meestal uit het zuid-oosten, en zorgt dat er heel veel microklimaten zijn. Aan de lijzijde van het eiland regent het veel minder daan aan de loefzijde. Voeg daar nog de gigantische bergen en diepe kloven bij en je hebt klimaten op de vierkante meter.
Die bergen bestaan uit een oude, uitgedoofde vulkaan die Piton de la Neige heet. Het is een oude vulkaanpiek temidden van drie grote kraters: ronde bergvalleien die ze hier "cirque" noemen. Dit vulkanische gesteente is erg zacht, waardoor er vanuit het binnenland heel erg diep en scherp uitgesneden rivierkloven naar de kust voeren.
Er is behalve deze uitgedoofde vulkaan, die 80% van het eiland vormt, ook nog een tweede vulkaan, de Piton de la fournaise, de fornuis-piek. Dit is een van de actiefste vulkanen van de wereld, met de laatste jaren om de 9 maanden een uitbarsting. Meestal beperken die uitbarstingen zich tot het gebied binnen de krater, maar de hele oostkust bestaat uit lavastromen die soms nog maar een aantal jaar oud zijn.
Dit laatste vond ik trouwens een enorm verschil met Tenerife: ook daar hebben we oude lava-velden en -stromen gezien. De lavastromen van 200 jaar oud waren daar nog maar nauwelijks begroeid. Dat is hier echt anders: gister reden we langs een lavastroom van 25 jaar geleden, en die was beduidend meer gekoloniseerd door plantengroei dan de lavastromen op Tenerife van meer dan 200 jaar oud.
Dat zie je ook overal in de omgeving hier: de plantengroei is woest en uitbundig, en het bruist van het leven. Het is wat dat aangaat echt tropen. De rijkdom aan endemische planten schijnt dan ook enorm te zijn.
Wat vogels betreft is dat wel anders: het is eigenlijk een armoedig zootje. Zo is dit de eerste keer van mijn leven dat ik bij een kust kom waar GEEN meeuwen zijn. Er zijn op dit hele eiland GEEN meeuwen. Bizar!
Ook veel andere vogelgroepen ontbreken compleet. Er is maar 1 soort roofvogel, er zijn geen papegaaien, er zijn geen eenden, zwanen of ganzen, geen leeuweriken, kwikstaarten of piepers, geen spechten, geen loofzangers, geen lijsters, etc etc. Qua zangvogels zijn er maar 20 soorten, de meest zeldzame meegeteld.
Toen ik vlak voor mijn vertrek even bij Sake op bezoek was deden we een rondje vogels kijken bij Wageningen: je scoort dan een kleine 70 soorten met een middag fietsen. Dat is het totaal aantal soorten dat hier op dit eiland te scoren valt: er zijn in totaal slechts 75 soorten te zien - dus 70 soorten zie je nooit in een middag.
Onder water is het daarentegen wel weer rijk. Even een uurtje snorkelen aan de kust hier vlakbij levert meteen tientallen soorten vis op. Ibrich had mijn camera geleend en heeft meteen wat foto's gescoord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten