..et apres nous pensions à notre pension dans notre pension....
Nou zo ver is het nog niet gelukkig, en een vliegtuig, laat staan meerdere denk ik nooit van m'n leven aan te zullen schaffen maar deze zinnen geven een beetje mijn geworstel met de franse taal weer waar ik mij momenteel in bevind.
Rinke babbelt een aardig stukje weg, maar ikzelf ben volkomen de weg kwijt met verleden, toekomstige tijd en andere grammatica. Dit is altijd al een probleem geweest, maar ja Spaans en Portugees lijken daarin nog al op elkaar, en bij Papiaments ging het ook automatisch maar Frans is toch net even anders.
Lezen gaat goed, verstaan gaat heel redelijk (als ze natuurlijk in een rustig tempo spreken) maar zelf iets zeggen...
Ondertussen hebben we het hier goed getroffen, aardige mensen die we via internet hebben leren kennen. Geweldig hoe dat zo kan, en op die manier ook gekomen aan goed onderdak, en een fijne auto die we de eerste 5 weken van ons verblijf hier mogen gebruiken.
Eerste indrukken: een prachtig zeer uitbundig groen vulkanisch eiland. Erg veel relief, woeste kusten, goed onderhouden, mensen over het algemeen welvarend, en heel behulpzaam en rustig. Mensen spreken hier het Creools, maar veel mensen spreken ook Frans. Het is een Frans overzees department dus alles is hier Frans en betalen gaat dus gewoon in euro's. Wel is alles hier duurder dan in Nederland. Logisch, het is een eiland. Omdat het op dit moment hier " winter' is, is het het droge seizoen. Ook is het relatief koel. Ongeveer 16 graden snachts en 23 overdag waar wij zitten, op ca 300 m hoogte. Op het strand zie je momenteel niet veel zwemmers, maar voor ons gewend aan Nederlandse temperaturen is het goed te doen.
De eerste 10 dagen hebben we gelogeerd bij Imane in Mont Vert bij St Pierre, moeder van twee dochters die voor de vakantie naar hun vader in Frankrijk gingen. Met haar was het gezellig en hebben we ook een leuk dagtochtje gemaakt en een aantal mooie plekjes op dit eiland bezocht. Vanaf 8 augustus komen we weer bij haar terug en dan blijven we bij haar tot ons vertrek op 18 Sept.
Nu zitten we voor 4 weken in het gezellige huis van Marion en Benoit, op een heuvel in Piton St Leu. Er zijn hier een aantal huisdieren. Paco een lieve maar zeer energieke hond, met verlatingsangst. Hij is al twee keer eerder gedumpt en loopt je nu de hele dag achterna en wordt erg baldadig als hij vindt dat hij niet genoeg aandacht krijgt.
Dan zijn er nog de Sushi en Zinette. De 3 kippen Paulette, Josette en Lady Gaga en Buzz de schildpad. De schildpad (maar liefst zo groot als een kleine sinaasappel) is in winterslaap en beweegt de hele dag niet. Toch was ze ineens verdwenen! Ik keek al argwanend naar Paco, maar blijkbaar had Buzz toch even (geslaapwandeld) naar een plekje maar liefst 2,5 meter verderop.
Gisteren hebben we voor het eerst Coralie bezocht ook een heel leuke vrouw waar Ibi en ik wat creatieve dingen mee gaan doen. Met haar hebben we (Rinke en ik dan) ook een paar heel leuke plekjes bezocht. ( Ibi bleef onderwijl liever in een hangstoel op haar veranda hangen).
Ook is er nog Sandrine, die nu voor een maand in Frankrijk zit, dan even terugkomt en vervolgens met haar man en tweelingszoons (16) gaat verhuizen naar Andorra. Haar dochter van 18 begint dit jaar aan een studie farmacie in Belgie. Met Sandrine hadden we een picknick aan het strand van Bassin Bleu aan de cote sauvage. Zij had creools voor ons gekookt, en wij zouden een workshop zeefdrukken geven. Helaas liep het zeefdrukken niet helemaal goed, want de lichtgevoelige emulsie was te hard geworden, en er stond ook wat veel wind, maar toch was het gezellig. Er waren daar aan het strand bij de picknicktafels (overal op dit eiland staan picknicktafels) erg veel honden. Straathonden, maar ook andere schooiers zoals de hond van de ouders van Sandrine die elke dag 2 km naar het strand loopt om daar te gaan schooien en in de avond weer terug naar huis gaat voor het diner.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten