autopech

Na ruim 20 jaar te hebben gezworen bij oude aftandse Volkswagens hadden we bij aankomst in Auckland een Toyota gekocht. Dit ding is ook alweer 16 jaar oud maar dat zie je er niet aan af.Bovendien voelt het tegenwoordig ook een stuk minder oud als toen ik zelf net 20 was en in de VS mijn eerste bejaarde Volkswagenbusje van
18 jaar oud kocht.
En de Toyota deed het prima. Wel qua benzine wat onzuiniger dan we hadden verwacht maar alles deed het gewoon. Behalve dan, klein detail een lichtje op het dashboard dat niet aanging. En o ja, ook nog het lichtje dat aangaf dat de handrem aanstond dat juist aanging op momenten dat dat niet het geval was. En soms deden onze knipperlichten het ineens niet meer. Maar al snel kwamen we erachter dat als je dan een paar keer op het knopje van de veiligheidslichten duwde de knipperlichtenschakelaar ook weer werkte. We dachten dat er ergens kortsluiting zat in de spaghettisoep achter het dashboard paneel en maakten ons er verder niet al te druk om.

En toen reed ik op een middag naar huis nadat ik mijn 'nieuwe telefoon' (tweedehands uit een bak gevist) had laten activeren. Ik zou nog even langs de benzinepomp en dan weer snel naar huis want ik was al laat. De auto was op weg naar de telefoonwinkel al een keer plotseling afgeslagen op een kruispunt toen ik de hoek omging, maar startte gelukkig weer vlot. Ik dacht dat ik iets geks met de automaatpook gedaan had, die ik op mijn eigen automatische piloot soms nog met de richtingaanwijzer verwar. Maar Een poosje later gebeurde het nog eens...vreemd. Daarna ging het weer een hele poos goed, tot het plots was het alsof de auto heel zwaar ging, en afsloeg. En iedere keer kwam dat lampje van de handrem ook weer aan. En de auto sloeg steeds vaker af en dat lichtje bleef maar flikkeren, en toen ik goed luisterde hoorde ik ook een gek geluid van rechts achter.

Zou de handrem vast zijn komen te zitten? Het leek me maar het beste naar de
ik benzinepomp te gaan, want ik wist dat daar een garage naast zat. Op de een of ander manier was ik zo geabsorbeerd door dit alles dat ik een verkeerde weg in sloeg, en toen kon ik natuurlijk die benzinepomp ook niet meer vinden.... Na nog wat sightseeing door onbekende buurten (heuvels) met mooie namen als Bela Vista Road, en See View drive, terwijl de auto steeds zwaarder reed en steeds vaker geruisloos afsloeg kwam ik dan eindelijk bij een pomp aan. Helaas de garage was al dicht.

Ik besloot de roadservice te bellen waarvan we lid waren geworden net voor onze vakantie naar het zuideiland. En kwam dat even goed uit dat ik net mijn telefoon had laten activeren! Maar zoals dat altijd gaat, pech komt nooit alleen... Een computerstem vertelde me dat ik nog misschien wel vier uur geduld moest hebben voordat mijn telefoon het weer zou doen. Gelukkig waren de mensen van de benzinepomp erg aardig en mocht ik met hun telefoon wel even bellen.

Ik moest even wachten totdat de roadservice er zou zijn en besloot in de tussentijd maar even te tanken, want dat moest ook nodig gebeuren. Dus met horten en stoten de auto naar de pomp, wat getankt, en toen weer achteruit op een rustig plekje gemanoevreerd.
Ik stond nog even wat te kleppen met de lui van de pomp, toen een autootje met reclame erop doelgericht op de pomp aan kwam rijden en bij de toyota stopte.

You 'must be my blind date of tonight', zei ik tegen de man die uitstapte. Hij was even verbaasd, maar vond het wel leuk. Duwde en trok wat aan de auto, en constateerde dat het de handrem niet was. Lets go for a drive he said. Ik moest lachen dat hij zijn veiligheidsgordel omdeed. Meer dan 5 meter zouden we niet halen voordat het probleem zich zou voordoen.


Dus we reden weg, en we reden en reden en reden. 'Do you always have this effect on cars?' Vroeg ik. 'Surprisingly often.zei hij. Na een poosje gereden te hebben en hij nog even had geconstateerd dat het handremlichtje aankwam door iets dat te maken had met het vloeistoflevel in de mastercylinder. (hoef je niets mee doen), en geconstateerd te hebben dat de koelvloeistof tank nodig eens doorgespoeld moest omdat er teveel roest in het water zat (else it will eat the aluminium, and that is costly) kwamen we weer terug bij de pomp.

Well, zei ik. There were only three things that changed. One I moved the handbreaklever all the way up. Two I tanked a little gasoline, 3 you showed up...

Voor de zekerheid, en omdat ie anders wel erg weinig zou verdienen want meer dan 15 minuten had hele operatie niet gekost, reed hij nog even achter me aan tot Omata (3,5 km).

Het probleem heeft zich niet meer voorgdaan.

Soms voel je je zo'n domkop..