New Zealand, barefoot nation

Zoals de Gauchos uit Zuid Brazilie te herkennen zijn aan hun chimarau kalebassen die ze overal mee naar toe slepen zijn de Nieuw Zeelanders ook ergens aan te herkennen, namelijk aan hun blote voeten.
Overal zie je ze, die blootvoeters. In zon en in regen. Op school, op straat, in de supermarkt of in de bank. Kleine kindjes trippelen met blote voetjes aan de hand van hun ouders, en ook volwassenen zie je met regelmaat blootsvoets. En niemand die hier dan roept! Brrr wat zul jij een koude voeten hebben, of jakkes, dat doe je toch niet! De nieuw Zeelanders zijn er trots op, om blootsvoets door het leven te gaan. Het is een deel van hun identiteit.

Het doet mij denken aan de tijd toen ik nog pril en jong in Amerika ronddoolde vergezeld door mijn Schotse vriendin Lucy. Op onze liftreis van Zuid naar Noord bemerkten we dat veel Amerikanen geen flauw idee hadden waar nederland en schotland lagen. Sommigen dachten dat het een staat was van Amerika, anderen wisten wel dat het in Europa lag maar veel verder kwamen ze dan niet. Lucy en ik hadden er veel lol om toen zij iemand wijs had gemaakt dat de Schotten altijd blootsvoets door het leven gingen, terwijl de Nederlanders zworen bij hun wooden shoes. Maar zo ver zaten we er niet naast. Er is dus een land waar blote voeten niet ongewoon zijn in het straatbeeld, en dat is waar wij nu wonen. Je kunt je voorstellen dat Rinke al helemaal voor Kiwi (zo noemen de mensen zich hier) wordt aangezien, en ook Jitse en Ibi zijn al helemaal genaturaliseerd.

Maar laten we het dan nu nog even verder over de mode hebben. Die is hier wel degelijk anders dan bij ons. Afzakkende broeken, merknaam showende onderbroeken en ballonrokjes heb ik hier nog niet gezien. Wel superkorte broekjes en platte zwarte sandalen bij de wat jongere dames. En meerkleurig geverfd haar. Ook de caps die steevast achterstevoren op het hoofd gedragen moeten worden zie je hier niet zo veel. In het zwembad zijn shorts taboo. Maar sommige kinderen komen wel in een heuse wetsuit, en bij de pubermeisje zie je ook veel T shirts die over de bikini in het water worden gedragen.
Skaten wordt hier veel gedaan. (Niet gek natuurlijk met al die heerlijke heuvels om van af te skaten). De scaters hebben hun eigen hippe kledingcode. De echt stoere boys herken je al van verre aan hun gebreide wollen muts (en een gegipste arm of pols hoort er ook bij geloof ik). Het gips is hier trouwens over het algemeen nog echt gips, en niet dat lichte glasvezel spul wat je bij ons in elke fluoriscerende kleur kunt bestellen.

Wat je hier wel veel ziet zijn tatoeages en piercings. Tatoeages nog wat meer dan piercings. Niet in de laatste plaats natuurlijk bij de trotse Maori waarvan ene enkeling zich nog wel met een full facial tooit.

Wat betreft de mode voor de wat gewonere persoon zoals ik is het ook behelpen. In de winkels zijn het voornamelijk gebloemde jurkjes met leggings en hakjes die er niet om roepen om mee genomen te worden. Niets van de grote keus die er in Nederland is. Veelzeggend in dit opzicht is ook de winkel in het centrum met op de gevel in sierlijke letters

you can either conform to mainstream fashion, or transform the way fashion is dictated.

Op de lege ramen eronder hangt nog een bord met grote letters. Iets minder sierlijk, maar zeker zo goed leesbaar:
TE HUUR.