Ons oerwoud

Sinds ik ben gaan studeren heb ik nooit meer een huis met een tuin gehad. In Nederland 25 jaar in hetzelfde appartement gewoond, met daar alleen maar twee balkons. En bij de jaartjes er tussenuit naar Brazilie en Curacao hadden we ook geen tuin.

Ons nieuwe huis in Nederland was voor ons dan ook een grote luxe, met die flinke tuin met enorme vijver. We hadden zelfs een tiental echte bomen in die tuin.
Maar ja, gewoond hebben we nooit in dat huis, want vervolgens gingen we heel snel hier heen, naar Nieuw Zeeland. En hier hebben we dan een een tuin die aandoet als een echt oerwoud, met zo mogelijk nog meer enorme bomen.



Oakura is van zichzelf niet heel bergachtig, het ligt ook aan het strand. Maar het wordt doorsneden door een aantal echt diepe dalen van kleine beekjes die min of meer parallel aan elkaar naar zee lopen. En ons huisje ligt in zo'n dal. De straat boven is op normaal niveau voor het dorp, en de meeste huizen die eraan liggen ook. Ons huis niet, het ligt een eindje van de straat af, en de tuin duikt echt flink de diepte in. Helemaal beneden loopt inderdaad het beekje, al is dat bij ons meer een moeras dan een beek.
Grote voordeel is dat je vanuit ons huis en onze tuin geen enkel ander huis kunt zien, hoewel het dus midden in het dorp is.



Aangezien het huis een tijdje leeg gestaan heeft is de tuin nauwelijks onderhouden. Wij vinden dat wel best; ik hou wel van wilde tuinen. We hebben een aantal grote boomvarens in de tuin, en enkele bomen die ik nog niet op naam heb kunnen brengen. Ergens in het midden staat een sequoia - of redwood zoals ze in amerika heten. Helemaal vooraan staat een beuk, en achter het huis nog een papaya en een pompelmoen.

Maar misschien zeggen foto's wat meer. Hier wat impressies.