Ups and Downs

We zijn nu een dikke maand in New Zealand en dat gaat gepaard met ups en downs.

Eergisteren ben ik op mijn pas verworven fiets voor het eerst van Oakura naar New Plymouth gefietst. Zo,n 13 km over heuvelachtig gebied, langs een 100 km weg. Het is de bedoeling dat ik dat elke dag ga doen als ik naar mijn werk ga. In ieder geval in de zomer. Ik moet toegeven dat ik er nogal tegen op zag, omdat mijn conditie nogal achteruit gegaan is sinds ik mijn tochtjes naar Zuid-Laren moest opgeven. Maar er was geen ontkomen aan. Dus daar ging ik, getooid met veiligheidshelm en vestje, eenzame fietser langs een heuvelige 100 km weg. Gelukkig viel het erg mee. Ondanks mijn geworstel met de versnellingen waaraan ik ook lang niet meer gewend was. Op de een of andere manier kon ik maar niet in mijn kop krijgen welk hendeltje bij welk tandwiel hoorde. Het gevolg was dat ik met een angstig geknars en gepiep onder mij een aantal keer stil kwam te staan en moest afstappen. 1 x sprong de ketting er zelfs af... Tel daar nog bij op dat het slot dat ik achter op de bagagedrager had gebonden tussen het achterwiel en het spatbord kwam klem raakte, en het stuur steeds losser ging zitten, en je begrijpt dat ik dik tevreden was toen ik over de hele onderneming toch maar een uur gedaan bleek te hebben. Alle heuvels bij elkaar optellend was dit een dikke up!

Er was ook nog een dikke down, namelijk dat er geen geld meer uit de geldautomaat bleek te komen. De huurgelden van onze woning in Nederland bleken namelijk nog steeds niet binnen! En dan sta je daar met je boodschappen in de supermarkt. Ik had hierover een langer stukje, maar dat is weggecensureerd door Rinke. Misschien maar goed ook.

Gelukkig was er ook weer een up. Te weten het vuurwerk van gisteren. Iedereen had het erover. In het Brooklands Park zou er publiek vuurwerk worden afgestoken ter ere van Guy Fawkes day. (Guy Fawkes was een Engelse katholiek uit de 16-e eeuw die deel uitmaakte van een plot (the gunpowder plot) om in Engeland the house of lords op te blazen, met als doel om de toenmalige protestantse koning James 1 te vervangen door een katholieke.
Deze aanslag werd verijdeld, en dit wordt in de commonwealth landen elk jaar in stijl gevierd met veel vuurwerk.
Het park zou om 18.00 uur open gaan, en mensen zouden daar gaan picknicken tot het donker werd en het vuurwerk aangestoken werd. Van mensen bij ons uit de straat hadden we gehoord dat het een heksenketel was daar, en dat je veel beter op de heuvel bij het sterrenobservatorium kon gaan zitten. Van daaraf kon je het ook mooi zien, en was veel gemakkelijker daar te parkeren en weer weg te komen. Zo gezegd zo gedaan. Om half acht togen we met een dikke afhaalpizza naar genoemde plek waar al een paar autos stonden. het was loeikoud, maar voor de traditie (en ter bescherming van de bekleding van de auto) de pizza buiten genuttigd. Toen weer terug in de auto, wachten tot het donker werd. Gelukkig konden alle stoelen naar beneden, en de dakluiken open, zodat we een gezellig tentje hadden,en zo wachtten we af terwijl de kinderen speelden dat we in een ruimteschip waren, en wij wezens waren met drie ogen, twee koppen en de meest waanzinnige kleuren.
Om half negen kwamen onze kennissen aanrijden, en zo zaten we gezellig met z'n allen in ons ruimteschip tot om negen uur het vuurwerk zou beginnen, en iedereen op de heuvelrug plaats nam.
Het was loeikoud en de wind gierde om ons heen. Er waren veel mensen met kinderen, dicht tegen zich aangedrukt tegen de kou. Gelukkig hadden onze buren twee dekens mee en mochten wij er eentje lenen. En daar zaten we dan te bibberen tot om 10 over 9 het eindelijk begon.
Terwijl de kleurige vonken bloemen in de lucht toverden en een uitbundig koor van wows and oohs and aahs van de kinderen om ons heen zoemde konden we de kou gelukkig een beetje vergeten. Na 10 minuten was het weer gebeurd en gingen we weer op weg naar Oakura voor een lekkere kop warme chocolademelk, een warme douche en een knus warm bedje.