Borsten en billen

Wat preutsheid en onpreutsheid betreft blijft Brazilië een uiterst merkwaardig land vol tegenstrijdigheden. Dat valt vooral op als je in een cabana woont gelegen aan het strand en met zwembad op 30 cm van je deur. Zo midden in het hoogseizoen worden de vaste bewoners in aantal behoorlijk overtroffen door de vakantiegangers, en waar er vakantie gevierd wordt aan het strand gebeurt dat natuurlijk vooral met veel vertoon van lichamen.

Vanmiddag was ik daar getuige van dankzij een schokkend tafereel. Een meisje van 5 werd door een lieftallig zusje het bikini-bovenstukje van het lijf gerukt - en uiteraard niet terug gegeven want zo gaat dat immers bij zusjes - wij zien die dagelijkse strijd ook tussen onze bloedjes van kinderen. Met de armpjes over haar "borsten" gevouwen van schaamte rende ze het bad uit en het huis in, op zoek naar een andere minieme bikini om haar zo vrouwelijke rondingen te bedekken.
Persoonlijk vind ik dit nogal een hilarische gebeurtenis, maar in wezen is het natuurlijk diep triest dat kinderen van 5 zich al half dood schamen voor de borsten die ze nog niet eens hebben. Persoonlijk is het begrip "schaamte voor je eigen lichaam" in mijn ogen sowieso al bizar, maar als het er op zo'n leeftijd al zo zwaar ingegoten is, dan lijken mij de betreffende ouders ook rijp voor menige sessie bij een psycholoog.

Dat de tieten van een kind van vijf al bedekt dienen te blijven voorspelt natuurlijk weinig goeds voor de stranden hier. En inderdaad: blote borsten zul je hier niet ontwaren op het strand - behalve dan toen bij die dame die ik zag van wie het bovenstukje zo ongeveer achterstevoren werd gerukt omdat de branding wel erg ruig was die dag, maar dat was natuurlijk een vergissing. Naaktstranden schijnen er wel te zijn, maar op de twee of drie die wij gezien hebben was klaarblijkelijk niemand van de aanwezigen zich er van bewust dat men zich hier volgens internetsites op een "clothing optional"-strand (zoals dat eufemistisch heet) bevond, want ook hier was zelfs "topless" uit den boze.

Daarentegen is juist de "string" dermate populair, dat minstens de helft van de vrouwen op het strand met trots een vaak niet weinig indrukwekkende bilpartij etaleert. Het schijnt zelfs dat de "string" uitgevonden is op de stranden van Rio.

Maar dat vrouwen zich nou echt schamen voor hun borsten dat kun je nou ook bepaald weer niet zeggen. De moeder van Charly, een driejarig vriendje van Jitse en één van de andere vaste bewoners hier, heeft bijvoorbeeld zo'n gigantische boezem dat het niet anders kan dan dat dat kunstmatig behoorlijk wat maatjes verder opgepompt is. En dat moet gezien worden natuurlijk - het heeft ten slotte niet voor niks een lieve duit gekost - en zo loopt ze er dan ook vaak bij, uiteraard in combinatie met erg korte broekjes. En hierin is ze niet de enige - waar geen kleding helemaal taboe is, is zeer weinig kleding hier helemaal niet ongewoon in bij voorbeeld de gemiddelde winkelstraat midden in de stad. (En ik ben niet de enige die dit opgevallen was. )

Ook als je dit in een wat breder perspektief plaatst zie je veel tegenstrijdigheden. Homo's wordt over het algemeen totaal niet moeilijk over gedaan, en dat is opmerkelijk voor een latino land. Vrouwen zijn erg vrijgevochten en zelfbewust. De mensen die wij kennen doen ook totaal niet moeilijk als tienerdochters vriendjes hebben bij wie ze af en toe blijven slapen - iets waar je je in menig latino land een algemene excommunicatie mee op de hals haalt, als het niet nog erger is.
Aan de andere kant is er geen land ter waar de vrouwen zichzelf zo vaak laten herbouwen als Brazilië: menige buik of schaamlip wordt hier "gecorrigeerd" met het chirurgisch mes. Maar ook iets simpels als een ongeschoren vrouwebeen is natuurlijk echt "not done".