Onze Ibi, die zo langzamerhand steeds meer op een echt klein meisje begint te lijken, compleet met bikinibovenstukje (af en toe dan...) is me er eentje. Zonder dat ze nu echt overdreven bewegelijk of onrustig is, houd ze er wel van om de grens op te zoeken. Als hobbies heeft ze fietsen, zwemmen, klimmen en dansen (en uit het raam zwaaien naar Mattheus).
Maar omdat het Ibi is vindt zij dat op de gewone manier te saai. Dus wil ze met de driewieler de trap af, zonder bandjes in het zwembad, in de losstaande rieten kast klimmen, en als ze naar Mattheus zwaait staat ze bij voorkeur bovenop de sofa met driekwart van haar lichaam buiten het raam.
Ook het eten is nooit saai met Ibi. Aan tafel zitten? waarom zou je dat doen, als het ook staand kan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten