Mevrouw Dreun

Mevrouw Dreun is een vrouw van een jaar of 25 die hier de Cabana met grote regelmaat frequenteert, en die een erg klein ego en een groot sociaal hart heeft. En die wij niet graag zien komen. Dat zit zo.

Mevrouw Dreun heeft namelijk, om haar gebrek aan zelfvertrouwen te maskeren, een prachtige glimmende zwarte auto gekocht - op afbetaling, want zo gaat dat hier. Het onderdeel van die auto waar ze echt helemaal de blits mee maakt bij iedereen bevindt zich in de achterbak: die is compleet gevuld met een joekelige set van geluidsboxen, 18 in totaal, om het hele spectrum (maar vooral de bassen natuurlijk) te bedienen. En omdat mevrouw Dreun erg sociaal ingesteld is wil ze graag iedereen mee laten genieten van de muziek die uit die boxen komt. Bovendien houdt mevrouw Dreun van een feestje: ze vindt dat de hele wereld haar privé-discotheek is, en dat je dat ook zo vaak en zo lang mogelijk moet laten horen - of beter: voelen, want de bassen dreunen helemaal door tot in je buik en je kast met glazen in de keuken.

Nou is mevrouw Dreun hier niet een betalende gast die in een van de appartementen verblijft, maar dat weerhoudt haar er natuurlijk niet van om zichzelf via haar prachtige boxen helemaal aanwezig te verklaren zodra ze bij haar vrienden die hier vakantie vieren op bezoek komt.

Onlangs ging het een beetje mis met mevrouw Dreun. Omdat de beheerster Margarida er niet was, had ze zichzelf maar een verlengsnoer en een stekker toegeeigend, want anders slurpen die boxen je auto-accu zo leeg. Dit was echter tegen het zere been van Margarida toen die thuis kwam, en prompt was ze genoodzaakt om op haar eigen stroomvoorziening over te schakelen (accu dus maar weer), en bovendien werd haar geboden om het volume omlaag te draaien. Heel vervelend, ze wist niet eens precies hoe dat moest. Margarida was natuurlijk een muziek-hater, en het had vast ook te maken met die vervelende buitenlanders die altijd chagrijnig keken zodra ze het terrein op kwam rijden. Margarida beweerde dat een van hen het nichtje van de eigenaresse was.

Beledigd vertrok mevrouw Dreun in haar auto. Dat ze al aardig wat bier op had was daarvoor geen beletsel, op z'n best verhoogde dat de lol. Dan maar elders op zoek naar drank en "fun".
Dat dat goed gelukt was bleek halverwege de avond. Mevrouw Dreun had besloten om met een zatte kop met haar blitse auto over het strand te gaan scheuren. Dat was goed gelukt, tot ze ter hoogte van Cabana Paraiso Tropical nog even weer haar vrienden wou bezoeken, van het strand af reed, en tot de assen vast kwam te zitten in het zand. Haar auto was dan wel blits, maar het was helaas geen jeep met vierwielaandrijving.

Het gedreun klonk dus nu vanaf het strand, en mevrouw Dreun zat met haar vrienden onderuit geleund tegen haar blitse auto te wachten op de sleepwagen.

Morgen vertrekken de vrienden van mevrouw Dreun. En daar zijn die chagrijnige buitenlanders zo blij mee dat ze dan zelf een feestje gaan bouwen. (hetgeen natuurlijk wel een saai feestje wordt, zonder harde muziek. Het blijven tenslotte zuurpruimen.)