Computerperikelen

Brazilië is een land waar dingen enerzijds een stuk makkelijker gaan dan in Nederland - probeer in Nederland maar eens je huis blauw te verven als je daar op een dag zin in krijgt: gegarandeerd krijg je allemaal grote problemen met enge instanties als welstandscommissies, bevolkt door figuren die regelneukerij belangrijker vinden dan creativiteit en levendigheid. Het schijnt dat in Steenwijk zelfs een ecohuis afgebroken dient te worden omdat de eigenaar twee jaar te lang over de bouw ervan deed.

Anderzijds gaan in landen als Brazilië dingen een stuk moeilijker. Neem nou computers. Op Curaçao hadden we daar ook al dramatische ervaring mee. Nou gaat de ontwikkeling van die dingen heel rap en wordt de afschrijvingstijd steeds korter, maar drie computers er door jagen in de anderhalf jaar dat we daar zaten is nou niet bepaald bevorderlijk voor de productiviteit en efficientie - zeker als dat een landelijke trend lijkt te zijn. De combinatie van zout, wind, hitte en af en toe een fikse stroomstoot over het electriciteitsnet is doorgaans funest voor dergelijke apparatuur.

Ook hier was het spiksplinternieuwe laptopje dat ik dik twee maanden terug gekocht had ineens kaduuk. Internet wilde niet meer, met geen mogelijkheid. Na een dag lang wanhopig kabeltjes verwisselen, IP-adressen en gateway-instellingen in het wilde weg uitproberen, en internetfora afsneupen voor oplossingen, ging ik maar terug naar de winkel.

Om een lang verhaal kort te maken: het zou 5 dagen duren (die 7 dagen werden), toen nog 5 dagen, en toen nog 10 tot 20 dagen.

Eigenlijk heb ik goed de schurft aan laptop computers. Niet alleen zijn ze twee maal zo duur als een gewone computer met dezelfde kwaliteit/snelheid, maar het is ook bepaald niet ergonomisch verantwoord, en bovendien is het zo goed als onmogelijk om er zelf wat aan te klussen. Met een normale computer had je voor 20 euro een nieuw netkaartje gekocht, er zelf ingezet, en klaar was kees. Maar ja, dat past niet in zo'n dun ding, en omdat het ook nog eens geintegreerd zit in het moederbord moet werkelijk de hele zooi uit elkaar gehaald om dat moederbord te vervangen.

Maar een maand zonder werkcomputer, dat kon dus niet. Dus togen we maar met een drie man sterke delegatie (ik, Ingeborg, en Ronald, een Nederlander die hier ook in Ilhéus woont) naar de winkel om te bepleiten dat dit zo echt niet kon. Ik arme had me helemaal uitgegeven aan die computer, en had dat natuurlijk niet gedaan om vervolgens een maand zonder bron van inkomsten te zitten.

Zulk soort argumenten is een Braziliaan natuurlijk gevoelig voor, dus het koste niet zo veel overredingskracht om een computer in bruikleen los te krijgen tot die van mij klaar was. En nu zit ik die dan uit te pakken en te configureren: compleet nieuwe machine (geen laptop), met spiksplinternieuwe platte monitor, toetsenbord, muis en boxen.

Je kan zeggen wat je wil, maar de service is hier goed.