Herfst

Spring springs forward, Fall falls back...schijnen de Amerikanen te zeggen, maar dat leerde ik pas hier aan de andere kant van de aardbol.
Volgens de thesaurus heeft het engelse woord spring verschillende betekenissen. Lente natuurlijk, het seizoen na de winter. Maar ook ontspringen, bron, springveer, veerkrachtig, een sprong. Op dit moment voel ik me verre van springerig. Mijn gedachten zijn nog regelmatig bij het gebeurde in Brazilie dat nog heel onwerkelijk voelt. Iedere keer denk ik maar weer dat ik die arme jongen zo heb ingehamerd dat hij zijn tanden moest poetsen, omdat ze nog lang meemoesten terwijl hij nooit ouder zou worden dan 15.
Het is maar goed dat je zulk soort verschrikkelijke dingen niet van te voren weet.


En dan de herfst. Vorige week zondag is de wintertijd ingegaan en is het 's ochtends dus een uur langer licht, en 's avonds al weer vroeg donker. Tegelijkertijd is het meteen ook een stuk kouder en beginnen de bladeren nu echt te vallen. Of de rest van onze langverwachte tomaten nog rijp zal worden daar heb ik een hard hoofd in.

Net bij de buurtsuper viel het me op dat iedereen zich alweer een stuk warmer uitgedost had. Maar ondanks wind en regen natuurlijk nog wel op blote voeten. Een beetje kiwi geeft niet om een buitje. Ook Jitse en Ibi komen nog regelmatig thuis zonder schoenen. Maar ik zit hier op de bank met een warme trui en een lekkere sjaal aan, en toch voelt mijn neus nog koud. Ik zal zo ons electrische kacheltje maar eens aan doen.

Dat wordt nog wat straks als het echt winter is, in ons houten zomerhuis. De woonkamer en de keuken, waarin Rinke en ik ook slapen is een ruime 30 m2 bij4 m hoog en heeft rondom ramen. In totaal 7 om precies te zijn. En allemaal uiteraard van enkel glas.
We hebben er zelf voor gekozen moet je maar denken.

Op het werk was er vorige week traditiegetrouw natuurlijk weer een hoop onzekerheid over welke kant de klok nu ook alweer op moest, en hoe laat het dan zou wezen, totdat de secretaresse met de titel van dit stukje kwam. Die houden we erin.