Het regende takken

We zijn weer thuis na een weekje Capoeira in grotten, onderaardse rivieren en andere afgelegen locaties waar je niets mee krijgt van de buitenwereld.

Ons tuin-oerwoud ligt vol met afgewaaide takken, en de boomvarens hebben een behoorlijke optater gehad. Dat komt omdat er hier een behoorlijke storm van twee dagen over het land gevaren is, iets waar wij in onze afgelegen plekken vrij weinig van meegekregen hebben.
In Rotota hadden we 15 uur achter elkaar fikse regen, hetgeen wel bizar was om dat in je blootje zittend in een hotpool mee te maken. En toen we vervolgens door reden naar grottengebied Waitomo waaide het inderdaad aardig, en lag er menig boom over de weg waar we om heen moesten slalommen. Maar we hadden niet door dat het zo heftig was geweest.
Thuis lag de tuinschommelstoel aan het andere eind van het balkon/terras, lag alles bedekt onder een enorme hoop bladeren die allemaal in een paar uur van onze bomen gerukt waren, en had het flink takken geregend. We zijn een paar uur bezig geweest om de tuin weer enigszins begaanbaar te maken - en nu ligt er in de onderhoek een bijna twee meter hoge muur aan oud hout en gebladerte tussen de tuin van de buurman en de onze. Er lag ook nog een half golfplaten dakje op onze oprit waarvan de herkomst ons volstrekt duister was.

Het bleek dat Okato, het buurdorp een stukje verderop, welliefst 24 uur zonder stroom had gezeten; hier in Oakura was de stroomstoring maar voor een paar uur. Er was een vrachtauto van de weg gewaaid hier vlak bij het dorp, en menig inwoner heeft z'n tuinameublement de lucht in zien waaien. Verder was er hier voor de kust een boorschip losgebroken, en tamelijk rakelings langs een gevulde olietanker gesjeesd terwijl het bakbeest in de storm op drift was, dus we zijn ook weer ontsnapt aan een nieuwe golf van mexico.

Maar ja, nu is het dan weer dik 20 graden en stralend weer. Het kan verkeren.