Na lang en geduldig wachten is het eindelijk zo ver. Onze tomaten zijn rijp. Niet die van dat zielige struikje dat ik in de supermarkt gekocht had als veelbelovende potplant. Nee, die wilde nooit echt aanslaan, kukelde om bij het minste zuchtje wind en heeft met veel water en stutwerk ongeveer 8 tomaten aangeleverd, waarvan 4 of 5 door vogels of slakken aangevreten.
Nee, die van onze woeste explosief groeiende tomatenjungle onder het wasdroogrek.
Hoe ze daar zijn gekomen? Joost mag het weten, maar toen ik op een dag onkruid aan het wieden was zag ik iets wat een beetje op een tomatenplant leek. Dus maar laten staan. En het werd groter en groter en groter en kreeg steeds meer gele bloemetjes. Nadat we op vakantie waren geweest was ons hele loopje naar het wasrek door een stuk of drie van deze opportunisten ondergegroeid, en ook het betreden van de auto, die ernaast geparkeerd staat werd een acrobatische toer, want we wilden natuurlijk niet onze oogstopbrengst in gevaar brengen.
En nu eindelijk, het is zover. De eerste oogst is binnen!
Boordevol vitamientjes en mineralen, biologisch en van eigen bodem!
En, in een hap op!
Vandaag was er weer eentje rijp. Helaas was ik niet de eerste die dat ontdekt had.
Volgend jaar maar weer proberen, en wat beter "dieven" ....
Of dat hele ding er meteen uittrekken natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten