Was het tot nog toe een verrassend warme winter, en hangen de pompelmoenen al weer aardig geel in de boom achter ons huis, het begint het nu toch wel steeds kouder te worden.
Vannacht was het -0.5 graden, en gisteren overdag tegen de 7.
Gisteren, toen ik Ibi naar het vakantieprogramma van de YMCA bracht riep ze ineens. Hee, op die auto ligt sneeuw! Ik dacht aan hoogstens een beetje rijp, maar inderdaad stond er een geparkeerde auto met een dikke laag sneeuw erop. Helaas was Ibi niet te bewegen tot een partijtje sneeuwballengevecht. Ze vondt het te koud!
Later op mijn werk hadden verschillende collega's stoere verhalen hoe ze door de sneeuw naar het werk gekomen waren. Want op ongeveer 20 minuten rijden van het ziekenhuis - in Inglewood en Stratford - had het flink gesneeuwd.
Wat nu echt nog eens dubbel en dwars opvalt is dat de Kiwis zich weinig van de kou aantrekken. Lopen wij als nederlandse watjes 's morgens met dekens omgeslagen in ons koude huisje, hier lopen veel kinderen nog steeds rond op blote voetjes, en in het straatbeeld zien we ook nog menige puber, met muts, sjaal, rode appelwangetjes, maar in korte broek of minirok. Ook volwassenen zie je nog wel in korte broek. De Braziliaanse Gauchos zijn er niets bij!
In Nederland zouden ze je denk ik al gauw de kinderbescherming op je dak sturen, maar hier is het heel gewoon en niemand die zich er druk om maakt. En veel snotneuzen en verkoudheden heb ik hier nog niet gezien.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten