Belastingpijn

Ik ben door een hel gegaan, de laatste vier dagen. Namelijk: belastingaangifte.

Dat krijg je als je zo moeilijk doet als wij: de ellende die je je op de hals haalt met belastingen is onvoorstelbaar. Niet alleen wordt je teruggeworpen in het stenen (papieren) tijdperk (digitaal aangifte doen kan ineens niet meer), maar ook stijgt het aantal vragen op het formulier ineens exponentieel. Honderdendrie vragen (waarvan velen met subvragen die lopen van a tot en met s of daaromtrend), op 60 pagina's aan formulier, en dat voor twee personen, want ook gezamelijk aangifte doen kan ineens niet meer. De toelichting van al dat moois is een boekwerk van zo'n 100 pagina's. Vier dagen werk en vele telefoontjes naar de belastingtelefoon nodig, alsmede veelvuldig raadplegen van het internet.

Maar goed, het leed is geleden, we kunnen het opsturen, en op die manier nog net een vette boete ontlopen wegens te laat inleveren.
Dat laatste komt omdat ook de belastingsoftware van mijn werkgever zich verslikte in ons bizarre gedrag: EN levenloopregeling opnemen, EN vertrekken naar het buitenland, maar nog wel doodleuk blijven werken terwijl je niet meer in NL woont. Zulk soort bizar gedoe kun je niet aan, als belastingsoftware, en daar verslik je je dan ook danig in, dus het was lang wachten op mijn jaaroverzicht 2010.

Daarnaast werkt de belastingdienst zelf ook niet echt mee en blinken ze uit in vaagheid en traagheid. Eerst roepen dat je helemaal niet belastingplichting bent (een leugen), en niks opsturen. Vervolgens toch wat opsturen, maar pas drie maanden later. En dat is dan midden in de zomervakantie, en dan moet je binnen vier weken een en ander weer terug sturen. Ze houden er bij de Nederlandse belastingdienst sowieso totaal geen rekening mee dat de post er tot 2 weken over kan doen, dus dan krijg je weer van die papieren die je terug moet sturen waarbij je er standaar meteen weer een uitleg bij kan voegen waarom het te laat is.

Maar goed, het heeft ook z'n voordelen. Je hebt als geëmigreerde namelijk de keuze tussen vallen onder het Nederlandse belastingrecht, of vallen onder het Nieuw Zeelandse. Bovendien kunnen we dat beide onafhankelijk van elkaar kiezen, dus daar kun je dan lekker mee schuiven.
De eerste uitkomst (na heel veel rekenwerk en alles in een spreadsheet stoppen) was dat we samen zo'n 750 euro bij moesten betalen). Met wat gegoochel met keuzeopties en wat geschuif over en weer van gezamelijke bezittingen heb ik dat inmiddels om weten te buigen tot 1150 euro terugkrijgen. En kijk, dat loont - met vier dagen zwoegen toch even bijna 2000 euro verdiend.

Maar het is niet m'n hobby. Gelukkig wordt dat voor 2011 hier een stuk simpeler; dan zitten we niet in een situatie van half in Nederland zijn, en half in het buitenland.