Braziliaanse automonteurs...

Toen ik laatst met ons busje naar de stad ging om een rekening te betalen, (hierover later meer) vroeg bij de benzinepomp de pompbediende mij of het water en de olie OK waren. Nu heeft een VW kombi een luchtgekoelde motor, dus dat was even een vergissingkje, maar vervolgens vroeg hij mij of onze "incendedor" (of zo iets) ook nog goed was. Dit vond ik maar een vreemde vraag, want ik dacht dat hij onze sigarettenaansteker bedoelde... Maar het bleek dat hij onze "extintor de incêndios" bedoelde. De brandblusser dus, (ze praten hier nogal rap). Maar die was ook OK, toch? Toen we de bus kochten hadden we er nog een nieuwe gekregen, van Renato, de autodealer.
Maar ineens herinnerder ik mij met een vreemd gevoel in mijn onderbuik, dat het mij eens opgevallen was dat dat zakje ineens gescheurd was, en veel doffer leek dan voorheen... Dat had ik wel vreemd gevonden, maar er verder niet over nagedacht...

En ja hoor! Ergens, was onze nieuwe brandblusser gestolen. Gewoon eventjes omgeruild voor een oude... Maar wie, en waar? Wij verdenken lichtelijk onze buurmannen automonteurs, waar we de auto één keer gebracht hadden, en die ons toen hadden laten betalen voor bougies die ze vervolgens nooit geplaatst zijn, en voor het afstellen van de kleppen (50 jaar ervaring), waarna de auto vervolgens zo ontzettend slecht reed dat we om onze trip te continueren bij een andere automonteur moesten aankloppen. (Onze buurmecanicos slapen altijd lang uit)... Maar ja, het kan natuurlijk ook zo zijn dat de andere automonteur (Balduino) waar we daarna heen gegaan zijn, de nieuwe bougies heeft vervangen voor oude, de brandblusser gesnaaid heeft... Hij was degene die vontdekte dat de bougies niet vervangen waren.. Of missschien was het het bewaakt parkeren waar je de sleutel moet achterlaten... of die lui in St Jose de Auscentes, die ons midden in de nacht hielpen, allemaal gekke dingen uithaalden waar we geen touw aan vast konden knopen, waarna de bus helemáál niet meer reed en daar moest blijven... En we uiteindelijk veel moesten betalen voor een probleem dat ons nooit duidelijk geworden is... Wie zal het zeggen...

Maar er zijn ook heel andere automonteurs... Toen de bus was aangereden werd ik door de verzekering gestuurd naar het bedrijf Monteggia. Zij ontvingen mij bijzonder hartelijk. Boden me iets te drinken aan en snoepjes voor Jitse, en gingen uit hun weg om de kras snel te repareren. Tien dagen later bleek echter dat nu de verf aan de binnenkant van de bus, op de plek waar de reparatie gedaan was, begon af te bladderen. Ik weer terug. "O, ik zie het al" zei de vader van de monteur, dat hebben ze vergeten. Wanneer schikt het je? We spraken af dat hij dat zou repareren, en ook nog de instap bij de bijrijdersstoel die behoorlijk begon weg te roesten, voor een wat lagere prijs. Maar toen ik 's-avonds de bus kwam ophalen, viel het resultaat wat tegen (van die instap), alhoewel het wel stukken beter was dan daarvoor. Zonder dat ik echter de kans kreeg om daar iets over te zeggen zei hij al: "Het bleek dat die instap veel erger verroest was dan ik dacht. Het zou veel meer tijd en geld kosten om die te repareren, dus heb ik het provisorisch opgelost, en laat ik je niets betalen". Ook had hij nog een kras even overgespoten die we zelf veroorzaakt hadden. Toen ik zei dat ik hem dan een fooi wilde geven wilde hij er niets van weten. Dus wat doe je dan. Ik heb van papier uit hun kantoor snel een mooie origamibloem voor hem gevouwen. Vervolgens kwam hij weer aanzetten met een doosje prachtige aardbeien (die hij van een klant had gekregen)... Daar hebben we 's-avonds lekker van zitten smullen.
De bus is nu dus in betere staat dan voor de aanrijding, en dit soort ontmoetingen geven de burger moed. Allemaal naar Monteggia dus, als je auto het niet meer doet in Porto Alegre.. ;-)