Uiteindelijk lukte het om zaterdag tegen vijven in de middag, ruim anderhalve dag later dan gepland, te vertrekken. Voordeel van het lange wachten was wel, dat het eindelijk droog was, na een hele dag zwaar plenzen. Dat werd bij het afscheid gecompenseerd door menig vochtig oogje, en uiteindelijk gingen we op weg.
De eerste etappe was naar Praia Azul, waar we enkele nachten zullen blijven bij Kleber, Ana, Juliana en Helen. Het was weer meteen raak bij aankomst, al na een minuut rende Jitse gillend het hotel door met die twee meisjes achter zich aan, en dit hield voor minstens twee uur achter elkaar aan.
Gedurende de nacht begon het weer opnieuw te plenzen, en nu zitten we nog steeds tegen zeer zware regenval aan te kijken. Zie foto's. Het riep associaties op aan
Goudargues in 2002, waar Ingeborg en ik toen samen met mijn ouders een week vastgezeten hebben omdat de rivier na 36 uur zeer zware regen 11 meter gestegen was, en 1/3 van alle dorpen in de hele streek compleet onder water zette. Zelf moesten we toen midden in de nacht de camping ontvluchten in stortregen. De caravan van mijn ouders werd vier dagen later ondersteboven en een paar kilometer verderop gevonden; het absurde was dat er in de boom vlakbij ook nog een caravan hing, met pal daaronder een bordje "Camping interdit".
Wij hebben hier alleen maar zware stortregen gehad, maar volgens de krant zijn er zware hagelbuien, wegen geblokkeerd vanwege omgevallen bomen, 780 huizen vernield wegens harde wind of omvallende bomen, en risico op overstroming. Dit weekend is er 100 mm regen gevallen, terwijl normaal voor de hele maand 140 mm normaal is.
Ingeborg komt net terug van het buurtwinkeltje. Het was een heel kleurig geheel: alle mensen lopen nu onder de grote parasollen rond die hier normaal voor op het strand gebruikt worden.
Een ander opvallend verschijnsel dat ongetwijfeld met dit weer samenhangt is dat er ineens overal dikke padden opduiken - dit tot groot vermaak van Jitse.
We gaan pas door naar Florianopolis als het weer wat opknapt - maar voorlopig lijkt daar geen sprake van, want de wind trekt ondertussen aan tot stormachtig.
De eerste etappe was naar Praia Azul, waar we enkele nachten zullen blijven bij Kleber, Ana, Juliana en Helen. Het was weer meteen raak bij aankomst, al na een minuut rende Jitse gillend het hotel door met die twee meisjes achter zich aan, en dit hield voor minstens twee uur achter elkaar aan.
Gedurende de nacht begon het weer opnieuw te plenzen, en nu zitten we nog steeds tegen zeer zware regenval aan te kijken. Zie foto's. Het riep associaties op aan
Goudargues in 2002, waar Ingeborg en ik toen samen met mijn ouders een week vastgezeten hebben omdat de rivier na 36 uur zeer zware regen 11 meter gestegen was, en 1/3 van alle dorpen in de hele streek compleet onder water zette. Zelf moesten we toen midden in de nacht de camping ontvluchten in stortregen. De caravan van mijn ouders werd vier dagen later ondersteboven en een paar kilometer verderop gevonden; het absurde was dat er in de boom vlakbij ook nog een caravan hing, met pal daaronder een bordje "Camping interdit".
Wij hebben hier alleen maar zware stortregen gehad, maar volgens de krant zijn er zware hagelbuien, wegen geblokkeerd vanwege omgevallen bomen, 780 huizen vernield wegens harde wind of omvallende bomen, en risico op overstroming. Dit weekend is er 100 mm regen gevallen, terwijl normaal voor de hele maand 140 mm normaal is.
Ingeborg komt net terug van het buurtwinkeltje. Het was een heel kleurig geheel: alle mensen lopen nu onder de grote parasollen rond die hier normaal voor op het strand gebruikt worden.
Een ander opvallend verschijnsel dat ongetwijfeld met dit weer samenhangt is dat er ineens overal dikke padden opduiken - dit tot groot vermaak van Jitse.
We gaan pas door naar Florianopolis als het weer wat opknapt - maar voorlopig lijkt daar geen sprake van, want de wind trekt ondertussen aan tot stormachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten