Verscheidene mensen hebben mij gevraagd hoe het nu verder gegaan is met Marilaine. Welnu. Met het voorschot van 100 real wat ik haar had gegeven voor het artikel over manden vlechten van oude kranten kocht ze spullen om zeep en bonbons te maken, en een broek voor haar zoontje Victor van 8 real die ze echt niet kon laten liggen.
Toen ik haar een tijdje later weer zag was ze erg enthousiast. Ze had goed verkocht, al voor 130 real, en nog allerlei materiaal over. Ze liet met een grote mand zien met zeepjes (uiteraard zelf gevlochten) en ook diverse kleine hartvormige mandjes met een assortiment zeepjes erin. Ook de bonbons waren goed gegaan. Verder had ik haar foto's gegeven van een hele mooie uil gemaakt van rolletjes oude kranten die we op een kunstmarkt hadden gekocht. Daarvan had ze er al twee gemaakt, en ook al verkocht. Eentje stond er nog, en dat had ze werkelijk heel knap en artistiek gedaan, het beest balanceerde op een soort boomstronk gemaakt van een stuk boombast.
Ze zei dat ze nu wat meer mogelijkheden had. Als het een tijdje niet ging met de zeep, schakelde ze over op de chocola, en tussendoor maakte ze de dingen van krantenrolletjes. Ze was verheugd over de ontdekking dat ze, als de verkoop van iets iets niet meer ging, gewoon een cursus kon doen, en overschakelen op een ander product.
Wat nog niet gelukt was was het geld van de investering weer terug te stoppen in het potje, er waren (natuurlijk) allerlei andere dingen geweest waar het geld noodzakelijk voor was...
Toen we weggingen uit Porto Alegre is ze ons komen helpen om de flat van top tot teen schoon te boenen. Geld wou ze daarvoor niet hebben. Maar wel was ze erg blij met de voor haar onverwachte extra 62,50 real die ze nog voor het artikel kreeg. Om eens iets te proberen (de mensen zijn hier erg bijgelovig) had ik het in een speciale enveloppe gedaan met een mooie kaart erbij. Op de enveloppe had ik geschreven "investimento" en op de andere kant "prosperidade". En erbij verteld dat het geld steeds meer zou worden als ze het alléén zou gebruiken voor investering en het steeds binnen acht dagen weer aan zou vullen...
Het was een gezellige middag en ook heel leerzaam hoe zij in een sneltreinvaart allerlei dingen glimmend en schoon kreeg waar ik gewoon zelf niet verder mee kwam. Wel gebruikte ze in tien minuten meer zeep dan in twee maanden...., en ook een middel met chloor erin wat ik bij de winkel moest halen werd ruimhartig gebruikt.
Toen Jitse en Ibi terugkwamen uit het schooltje klikte het bijzonder goed met Marilaine, en met Victor die de hele dag zoet met hun speelgoed had gespeeld, en de film van Harry Potter had bekeken. Jitse wou zelfs met hen mee terug naar huis.
donderdag 25 oktober 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten