Watervallen en zwart goud

Nadat we vanuit Sao Joao vertrokken zijn, kwamen we in Ouro Preto terecht. Dit is een oud mijnwerkerstadje dat nog steeds behoorlijk in dezelfde aloude staat als ten tijde van de goudkoorts verkeert. Dat komt omdat het gebouwd is in een ruig en bergachtig gebied, waarbij het relief dusdanig is dat veel straatjes te nauw en te steil zijn om er een auto doorheen te kunnen jagen. Waar Tiradentes (nog zo'n soort stadje, bij Sao Joao in de buurt) ons wat tegen viel (te veel boutiques met toeristenrommel), was Ouro Preto wel heel mooi. Zie ook de foto's bijgevoegd.

Na een dag in Ouro Preto zijn we naar het nabij gelegen Lavras Novas geweest. Dat is dus eerst een kilometer of 15 hobbelen op onvervalste wasbordpistes, waarbij je op gegeven moment denkt dat je echt aan het einde van de wereld beland bent. Maar dan blijkt daar ineens toch weer een dorpje te liggen, en dat dorpje heet dus Lavras Novas. Er schijnen nog best veel toeristen te komen, met name in het hoogseizoen (rond de kerst), want het is er in de omgeving vergeven van de watervallen. Wij hebben er twee bezocht, en ze waren erg leuk. Zie ook foto's, en voor de archieven is er onderaan nog een routebeschrijving toegevoegd.

Bij de waterval dos Enamoradoros hebben we overnacht - wildgekampeerd dus, voor het eerst echt en onvervalst helemaal midden in de rimboe. Geen last gehad van boeven of enge beesten, hoewel er tegen het eind van de middag nog een man langs kwam met twee paarden, waarvan één een fikse bijtwond van een vampier had. Die zitten hier dus ook! Ibi mocht nog even op het paard zitten van deze vriendelijke man.

Niet alleen de adviezen om nooit wild te kamperen slaan we in de wind - ook nemen we regelmatig lifters mee. Eergister nog een meisje die heel enthousiast was dat ze door twee zulke exotische buitenlanders meegenomen werd, en die de kindjes natuurlijk ook nog geweldig vindt - zoals bijna alle Brazilianen dat vinden. Ze studeerde filosofie in Ouro Preto, en was al drie jaar aan het liften tussen deze plaats en zusterstad Mariana - er was nooit wat engs gebeurd. Als meisjes van net onder de twintig zonder problemen drie jaar kunnen liften, moet het voor ons dus ook veilig zijn om lifters mee te nemen. Hier in Minas Gerais is de sfeer sowieso heel gemoedelijk, ondanks alle waarschuwingen van mensen uit het Zuiden dat het boven Sao Paulo "niet deugt", of op z'n minst heel gevaarlijk is.

De enige wanklank is eigenlijk iets wat we al eerder beschreven: vuur. We zijn door hele afgebrande gebieden gekomen, en als je hier in Minas Gerais om je heen kijkt zie je eigenlijk altijd wel ergens een berg in de fik staan. Allemaal aangestoken, en niemand die er iets aan doet. Er rukt geen brandweer voor uit, en soms brand het dagen achtereen, en worden hele stukken natuur in de as gelegd. Diep triest.

Routebeschrijving 2 watervallen vanuit Lavras Novas.

Vanaf Ouro Preto de weg richting Ouro Branco. Na een kilometer of 8 is er een afslag naar Lavras Novas. Deze weg nemen, en helemaal uitrijden tot in Lavras Novas. Geen afslagen nemen links of rechts. Het lijkt alsof het tot niets leidt, en op een gegeven moment denk je echt van "dit gaat heel hoog, waar beland ik nu??", maar het komt uit in Lavras Novas.
In het dorp ook helemaal doorrijden tot de straat achterin waar de kerk midden op staat. In deze straat rechtsaf bij een bar met opschrift "Por do Sol". Als je bij de kerk zelf komt ben je te ver.
Deze weg gaat over in een pad dat eerst stijl naar beneden loopt, en dan weer omhoog. Bij de splitsing staat aangegeven: Enamorados is rechtsaf, Tres Pingo's is linksaf.

Enamorados: De weg uitrijden; op een gegeven moment wordt hij erg zandig, maar terugrijden met de kombi over dit deel is ons gelukt, dus je kan doorrijden. Je bent er dan bijna, het is dan nog dik 100 meter. Doorrijden tot aan het hek dwars over de weg, met opschrift "familiebezit, hek gaarne sluiten". Hier parkeren. Dit is op ongeveer een kilometer of 5 van het dorp. Voor het brugje naar beneden, aan de linkerkant van de weg. Na een tiental meters is er een splitsing in het pad: ga hier rechts. De waterval is niet ver, nauwelijks meer dan 50 meter. Je kunt de waterval helemaal naar beneden volgen.
Als je bij genoemde splitsing van het pad links gaat, dan kom je ook bij de grote rivier beneden uit, op een plek waar die erg woest en indrukwekkend is.
De waterval Enamorados is prima geschikt om te zwemmen; zelfs aan het eind van het droge seizoen is er nog een poel van twee meter diep.

Tres Pingo's: bij de splitsing in de weg dus naar links. Na een kilometer is er een dubbel spoor van grindtegels over een erg steil en oneffen stuk weg. Ga dit af, maar stop en parkeer op de verbreding aan het eind van dit traject. Aan de linkerkant van de weg staat een bordje bij een pad. De waterval is nauwelijks 100 meter lopen langs een steil pad. Er is een ondiep poeltje waarin drie watervallen naast elkaar vallen, en waar je onder kunt douchen, of achter kunt staan.